Bahçe de Turan Yüzbaşı ile beraber oturuyorduk, Güvenliklerin bizi kurtarması 20dk sürmüştü,asansör de sakinleşmemi sağlayan kişi Turandı.Bunun için ona teşekkür etmiştim.
-Asansör de kalma sebebimiz neymiş?'dedim içimde tuttuğum soruyu sonun da sorarak.
-Fazla ağırlık olması
Fazla mı ağırlık olması? iyi de zaten iki kişiydik biz asansör de.
-Asansör 5 kişilik zaten, sen ve ben bindim asansöre.
-Sebebini sormadım.Nedenini sordum.
Daha 20dk önce beni sakinleştiren adam, şimdi bana böyleydi işte.Soğuk.
Bana düşmanı gibi davranıyordu, belki de öyleydim bilmiyorum.Daha fazla soru sormayıp kollarımı göğsümde birleştirdim , zaten sorduğum da ya tersliyor ya da kısa cevaplar veriyordu. Kendimi daha fazla kötü hissetmeye hele ki şuan hiç vaktim yoktu.
Bir melodi yükselmeye başladı bir an , kafamı Turana çevirince onun telefonun çaldığını anladım. Telefonu cebinden çıkardı ve cevap verdi
-Alo?
Bir süre karşı tarafın sesini dinledi ardından:
-Tamam usta , sen son kalanları indir ben de geliyorum şimdi.'diyerek telefonu kapadı
Ardından önce ayaklandı, sonra kafasını bana doğru hafif çevirdi, gitmesinin sebebini açıklayıp o şekil gideceğini zannetim bir an ama öyle olmadı. Kafasını geri önüne çevirip bana bir açıklama bile yapmadan gitti.
Daha 20 dakika önce asansör de beni sakinleştiren adam şimdi ne açıklama yaparak, ne de arkasına bakarak gitmişti. Şaşırmıyordum artık bu hallerine, kırılıyordum.
Bir an gözlerim doldu gibi oldu, eski bir travmamı tekrar hatırlayıp yaşıyor gibi olmama daha saat bile geçmemişken, şimdi de beni görmezden gelip insan yerine bile koymamasına kırılmıştım.
Turandı işte..Yıllarca bu kahverengi gözleri mi bekledin demeyin.Ben onu biliyordum, vardı her şeyin bir nedeni.
Oturduğum yer artık bana huzursuzluk vermeye başlayınca kalktım ve bir cafeye gitmeye karar verdim.Siteden tam çıkacakken bizi asansörden çıkaran o abileri gördüm ve Turanın sadece "nedenini sorduğu" sorunun ben de sebebini sormaya yanlarına gittim.
Abilere yaklaşınca hemen beni tanıdılar, içlerinden zayıf ve uzun boylu bir abi bana gülümsedi
-Nasıl oldun kızım, biraz daha iyimisin?'diye sorunca ona gülümsedim
-Teşekkür ederim abi daha iyiyim. Abi ben şeyi soracaktım, bu asansörün durma sebebi neymiş?
-Ağırlık kızım.
-Anlayamadım abi? neyin ağırlığı?
-Asansör biraz eski bir asansör zaten belli 5 kişilik olduğundan, siz iki kişi binmişsiniz ama sanırım yanınızda ki genç oğlan biraz yapılı olduğundan gerek 3 kişinin yerini tutmuş.
NE?
Turan,o koca adam 3 kişinin yerini mi tutmuştu? HAHAHAHA benim koca adamım yüzünden mi biz asansör de kalmıştık? gerçekten bu yapılı bedeni oluşturduğu için kendisine büyük bir alkış..
-Abi şimdi bu asansör, o koca oğlan yüzünden mi çökmüş?
Hala inanamıyordum.
-Asansör de eski onun da büyük bir payı var ama evet. Görünüşe bakılırsa, teknik arıza fazla ağırlık olarak gözüküyor.
-Anladım abi tamamdır.. Tekrar teşekkür ederim size,iyi günler abi' diyerek yanlarından ayrıldım.
Birden düşünmeye başladım, Turan normal de asansöre binmezdi ki.Niye şimdi binmişti? ben varım diye mi? acele işi var diye mi?.
