GRAVE | taekook ✔️

1. İNTİHAR ETMEK?

16.05.2024 Güncellemesi

Selaaaaaammmm.

Aslında fic biteli tam 5 ay oldu fakat elbette fici sonradan okuyacaklar var onlar için minik bir ön uyarı yapmak isterim.

Bu hikaye fazlasıyla dram, vahşet, kan, ölüm, kendine zarar verme, intihar, şiddet gibi ögeler barındırmaktadır.

Hikayeyi yazarken her şeyi en ince ayrıntısına kadar yazdım yani üstün körü bir anlatım olmadığı için bu unsurlar daha işleyici olmuş olabilir. Lütfen hassas olanlar dikkat etsinler ;)

Umuyorum birkaç saniyeliğine sürecek bile olsa hayatınıza ufacık bir emare bırakabilirim.

Keyifli okumalar dileriiimmm.

☆☆☆☆☆

JUNGKOOK

Kalbimiz bizim pişmanlığımız mıdır?

Yoksa yaptığımız eylemler mi bizi pişman ederdi?

Bana sorarsanız, hayata pişman olmak için gelmiştik. Daha önce hiç pişmanlık duymadığını söyleyenlere inanmayın, yalan söylüyorlar. Onların kalpleri pişmanlıkla değil, yalanla dolup taşmış.

Peki ya hepimizin pişmanlığı aynı mıdır? Kimimiz yalnızca bir sınava çalışmayıp, son geceye bıraktığımız için pişman oluruz. Kimimiz ise kendinden vazgeçtiği için pişmanlık duyar. Hangi pişmanlığın daha ağır olduğunu tartışmayı size bırakıyorum.

Kalbimde keskin bir şekilde hissettiğim üç duygu vardı.

Pişmanlık.

Nefret.

Korku.

Bunların arasında en çok endişe uyandıran bana sorarsanız korkuydu. Korku öyle bir şeydir ki size yaptıramayacağı hiçbir şey yoktur. Korku birçoğumuzu iyi veya kötü şeyler yapmaya sürükler. Benim hayatımda iyi şeylere rastlamak zordu.

Annem dışında. Benim annem dünya üzerindeki tek melekti. Benim meleğim. Babam ise anneme layık olamayan bir şeytan. Sizi babamla tanıştırayım, Bay Jeon, ülkenin yöneticisi.

Ah, kulağa ne kadar da gurur verici geliyor öyle değil mi? Keşke bir de çok yükseklerde olan o adamların içlerini bilseniz.

Babam herkes tarafından övgüler alan, başarılı bir başkandır. Sadece başkanlıkta değil birçok başka alanda da övgüler almıştır.

Altmış yaşında bir dede olmasına rağmen genç ruhluydu. Yani her şeyi yapmaya enerjisi vardı. Halen yeni şeyler öğrenirdi. Yeni enstrümanlar çalmayı dener, şarkılar yazar, dünya klasiği olan kitapların hepsini kesinlikle okumuştur... Anlayacağınız epey kültürlü bir adamdır kendileri.

Fakat mesele babalığına geldiğinde aynı şeyi söylemem mümkün değildi. Belki de dünyanın en korkunç babasıydı. Herkes gazetelerde ondan muhteşem bir baba gibi bahsederdi. Oysa muhteşem olan tek kişi benim meleğim, annemdi.

Her neyse...

Babamdan daha fazla bahsetmek istemiyorum. Belki bir gün bahsedebilirim...