JUST YOU

1. bölüm

**

Vücudundaki yorgunluk ve gözlerindeki ağırlıkla uyandı sabaha. yine. Günler, hatta aylardır tek yaptığı bütün gece deli gibi içip ağlayarak uykuya dalmaktı.

Ve yine her sabah uyanır uyanmaz yaptığı ilk şey, boş boş etrafa baktıktan sonra evdeki sessizliği fark ederek lanet etmesi..

Boynundaki ağrı nedeniyle yüzünü buruşturup yataktan kalktı. Önce banyoya girip ılık bir duş almış, daha sonra ise üzerine eşofmanlarını giyinip sahile doğru yürüyüşe çıkmıştı.

Saatlerce sahili, yolları ve sokakları boş boş gezip sonunda eve dönmüştü. Ruh hali berbattı. Kapıdan içeri girince kendisini karşılayan boş evle titrek bir nefes aldı, canı yanıyordu.

Aylar önce yaptığı bir 'hata' yüzünden güneşini kaybetmişti ve karanlığa mahkum olmuş durumdaydı. Aylardır gülmüyor, yemiyor, içmiyor hatta nefes bile alamıyordu.

Jimin'in her zaman dalga geçtiği iştahı, mıncırarak sevdiği yanakları yok olmuştu. Ruh'u çekilmiş gibiydi. Sadece kendisini ayakta tutacak kadar yiyordu, o
da bir ihtimal Jimin dönerse diye.

Önce evde dağınık etrafa bakmış, daha sonra yüzünü buruşturup boş bira şişelerini toplamıştı. Başına gelenlerin en büyük sebebi her ne kadar alkol olsa da bırakamıyordu.

Çünkü sadece içtiği zaman uyuyabiliyor, rüyasında sarışını görebiliyordu. Önce etrafı toparladı daha sonra ise bir paket ramen yapıp yemeye başladı.

Aldığı her lokmada boğazı düğümleniyor, zorlukla yutkunuyordu. Daha önündeki rameni bitirmeden derin bir kaç nefes alıp yerinden kalktı. Masada duran sigara paketinden bir dal alıp yaktı ve ince dudakları arasına gönderdi.

Salona geçip koltuğa oturdu ve telefonu eline alıp her gün olduğu gibi Jimin'e yazmaya başladı. Her ne kadar cevap vermeyeceğini bilse de...

Jungkook:
Jimin..
Özür dilerim
Beni affet artık

Jungkook:
Böyle olacağını bilmiyordum
Seni kaybedeceğimi bilmiyordum
Ne olur cevap ver!
Yalvarırım..

Jungkook:
Çok özledim seni.
Böyle olacağını bilseydim...
Asla ama asla yapmazdım
Özür dilerim.

Jungkook:
Seni özledim.
Nefes alamıyorum
Sen yokken nefes bile alamıyorum
Dön ne olur...
Beni nefessiz bırakma

Jungkook:
Önceden kokunla nefes alıyordum
Şimdi kokun da yok oldu
Odan artık sen gibi kokmuyor
Kıyafetlerin, yatağın..

Jungkook:
Odanın kapısını açmak bile istemiyorum kokun yok olacak diye..
Ama kokunu solumadığım, sana ait bir parça görmediğim zaman da ölecek gibi oluyorum.

Jungkook:
Hatamın cezası bu kadar ağır olmamalıydı!
Beni kendinden mahrum bırakmamalıydın.
Beni öldürmemeliydin!

Jungkook:
Jimin...
Ben ölüyorum...

Sarışın:
Seni değil,
kendimi cezalandırıyorum ben..

------