...ΠΕΙΡΑΣΜΟΣ...

..ΕΚΑΝΑ ΛΑΘΟΣ...

εχει πολυ δουλειά και εγω χαζεύω γυρω γυρω μεχρι που βλεπω τον άνθρωπο που με πλήγωσε...αυτον που μισώ περισσότερο απο κάθε αλλο...δεν με εχει δει και γυρνάω γρηγορα την πλατη μου...κανω νόημα με τα ματια στην Νίκη και έρχεται κοντά μου...

Ν-"Τι επαθες;"

Β-"Ειναι εδω"

Ν-"Πλακα κανεις;;"

Γυρνάει το βλέμμα της στον Ακη και γουρλωνει τα ματια της...

Ν-"Ειναι με δυο αντρες που έρχονται συχνά εδω αλλα αυτός δεν εχει ξανα έρθει"

Β-"Τι θα κανω τωρα;"

Ν-"Δυστυχώς τιποτα"

Β-"Γιατι το λες αυ..;"

Δεν προλαβαίνω να τελειώσω την λέξη μου και ενας αντρας στέκεται διπλα μου...καταλαβαίνω οτι ειναι αυτός απο το άρωμα του...ποσο μου εχει λείψει αυτη η μυροδια...εγω του ειχα παρει δώρο αυτο το άρωμα και δεν το εχει αλλαξει...

Α-"Θελουμε τρεις τεκιλες"

Εχω δυο χρονια να ακούσω την φωνη του και ομως ακομα εχει την ίδια αντίδραση πανω μου...με ταράζει και με αναστατώνει...
Γυρνάω δήθεν απο την αλλη για να μην δει το προσωπο μου...η Νίκη βαζει γρηγορα τα ποτά και αυτός τα παιρνει και φεύγει...ευτυχως δεν με ειδε...

Β-"Βρες μια λύση να φυγω χωρις να με δει"

Ν-"Θα πω στον Μανο να παίξει με τα φώτα και οταν τα χαμηλώσει τρέξε προς την εξοδο"

Β-"Ενταξει πήγαινε τωρα"

Κάθομαι και περιμενω το σήμα της Νίκης...κάποια στιγμή βλεπω να κουναει το χερι της...αρπάζω το τσαντακι μου και την ωρα που χαμηλώνουν τα φώτα τρέχω γρηγορα εξω...ανοίγω την πορτα και βγαίνω εξω...παιρνω μια δυνατη ανασα καθαρού οξυγόνου και στέκομαι λιγο πιο πέρα για να ηρεμήσω...

Α-"Βιολετα;"

Δεν το πιστεύω;;...πως γινεται αυτο...κανω δήθεν οτι δεν ακουσα και προχωράω γρηγορα μπροστα...το κακό ειναι οτι ακούω τα βήματα να με ακολουθούν...

Α-"Βιολετα περίμενε"

Δεν σταματάω τρέχω οσο πιο γρηγορα μπορω αλλα με τις ψηλές πλατφορμες που φοράω πέφτω κατω...

Β-"Γαμωτο"

εκείνος τρέχει πίσω μου και έρχεται κοντά μου...με κοιταει μεσα στα ματια και παει να με παρει αγκαλια για να σηκωθώ...

Β-"Μην τολμήσεις"

Βαζω δύναμη και σηκώνομαι πανω μονη μου...εχω θυμώσει τοσο πολυ μαζι του...αλλα ταυτόχρονα βλεπω το προσωπο του...το προσωπο που βλεπω συνέχεια στα όνειρα μου...

Α-"Εισαι καλα;"

Β-"Πολυ καλα"

Κανω ενα βήμα και γυρνάω περπατώντας προς το αυτοκινητο μου...

Α-"Γιατι εξαφανιστηκες;"

Σταματάω και προσπαθω να κρατηθώ...τα νευρα μου εχουν χτυπήσει κοκκινο...πως τολμάει να με ρωτάει κατι τέτοιο μετα απο αυτο που μου εκανε...

Β-"Ισως γιατι εισαι μαλακας"

Έρχεται κοντά μου και πιάνει το χερι μου δυνατα...

Β-"Ασε με...με πονας"

Α-"Βιολετα σε ψαχνω δυο χρονια"

Β-"Αν πηγαίνες στην Νικολουλη θα με έβρισκες πιο συντομα"

Α-"Μην με ειρωνεύεσαι"

Β-"Μονο αυτο σου αξίζει"

Α-"Εκανα λαθος το ξερω"

Γελάω με την κλασική απάντηση κάθε γελοίου αντρα...που παει να καλύψει την απιστία του...

Β-"Οτι εγινε εγινε...και δεν αλλάζει..ασε με να φυγω"

Α-"Σ'αγαπαω"

Με αυτην την λέξη τα πόδια μου μουδιασαν...το σώμα μου ανατρίχιασε και η καρδιά μου χτυπαει ξανα μετα απο δυο χρονια στο άκουσμα αυτην της λέξης...
Οχι Βιολετα σκέψου ποσο υπέφερες..ποσο πονεσες και τι πέρασες για να γίνεις καλα...
Το υποσυνείδητο μου με συνεφερει ξανα στην πραγματικότητα με αποτέλεσμα να τραβάω το χερι μου και.....

Καινούργιο κεφαλαιο :)
Πως σας φάνηκε;;
Περιμενω τα σχολια και την ψήφο σας!
Σας ευχαριστω για τα μηνύματα και την στήριξη σας :)
Φιλακια :*
Loveeee