...ΠΕΙΡΑΣΜΟΣ...

...ΤΙ ΕΙΜΑΙ?...

Β-"Βοήθησε με γεννάω"

Με αρπάζει αγκαλια στα χέρια του και περπαταει γρηγορα...

Α-"Μην αγχωνεσαι καρδια μου..θα σε παω αμέσως στο νοσοκομειο."

Με πηγαινει αγκαλια μεχρι το αυτοκινητο του και με βαζει προσεκτικά μεσα...μπαίνει στην θεση του και βαζει μπροστα αμέσως...οδηγει πολυ γρηγορα πατώντας την κόρνα συνεχόμενα για να κάνουν στην άκρη τα υπόλοιπα αυτοκίνητα...

Α-"Παρε αναπνοες..δε δεκα λεπτα ειμαστε εκει"

Κανω αυτο που λεει και οι αναπνοες με βοηθούν να νιώσω αργότερα...μετα απο δεκα λεπτα βρισκόμαστε στο νοσοκομειο και σταματάει το αυτοκινητο...κατεβαινει και ανοιγει την πορτα μου...με περνει ξανα στην αγκαλια του και με βοηθάει να περπατήσω μεχρι την είσοδο του νοσοκομείου...μπαίνουμε μεσα και φωνάζει τους νοσοκόμους,οι οποίοι με βάζουν αμέσως πανω σε ενα φορείο και με μεταφέρουν σε αλλο όροφο...ο Ακης μας ακολουθεί και δεν σταματάει να μου κραταει το χερι σε ολη την διαδρομη...ποιος θα το πίστευε οτι θα γεννάω το παιδι του και θα ηταν μαζι μου...οι πόνοι ειναι αφορητοι και οι γιατροί είπαν πως θα γεννήσω τωρα...οι νοσοκόμοι με μεταφέρουν μεσα σε ενα μεγαλο δωματιο και με βάζουν να ξάπλωσω σε αλλο κρεβατι...βγαινουν απο το δωματιο και επιτελους βλεπω ενα γνώριμο προσωπο...την γιατρο μου...

-"Βιολετα μου..ηρθε η ωρα..θελω να εισαι ψύχραιμη"

Η Μαγδα βλεπει τον Ακη και χαμογελάει...

-"Μου αρεσει να βλεπω ζευγάρια σαν και εσάς..τυχερουλη έρχεται ο γιος σου"

Ο ηλεκτρισμός στο δωματιο ειναι μεγάλος και εγω αυτην τηη στιγμή το μονο που θελω ειναι να βγάλω τον γιο μου απο μεσα μου δεν μπορω να ασχοληθώ με τιποτα αλλο...

-"Ξεκινάμε"

Ο Ακης ζήτησε να ειναι μεσα σε ολη την γέννα...η Μαγδα του το επέτρεψε νομίζοντας πως ειναι ο πατέρας...δηλαδή αυτος ειναι αλλα δεν το γνωρίζει...η γέννα μου ειναι εύκολη ευτυχως και μετα απο αρκετό πόνο ο μικρός μπεμπης βγαίνει απο μεσα μου και τοτε νιωθω τα ματια μου βαριά να κλείνουν...

Ανοιγω τα ματια μου και βλεπω μια νοσοκόμα να στέκεται απο πανω μου φτιάχνοντας κατι στον ορο μου...

-"Πως νιώθετε"

Β-"Καλα..θελω να δω τον γιο μου"

-"Φυσικά..επιστρέφω αμέσως"

Η νοσοκόμα βγαίνει απο το δωματιο και τοτε μπαίνει μεσα ο Ακης...ειναι ακομα εδω;...με πλησιάζει χαμογελώντας γλυκά και καθεται διπλα μου ενω εγω στέλνω εναν μηνυμα στην Νίκη οτι γέννησα...

Α-"Τωρα εισαι μια πανέμορφη μανούλα"

Β-"Ακη σ'ευχαριστω για οτι έκανες για μενα"

Α-"Θα το εκανα άλλες χίλιες φορές..μπορει να μην ειναι δικο μου το παιδι αλλα αγαπω οτι ειναι δικο σου"

Η πορτα που ανοιγει μας διακόπτει και η νοσοκόμα μπαίνει μεσα με το μικροσκοπικό μπέμπη μου στην αγκαλια της τυλιγμένο σε μια μπλε κουβερτιτσα...

-"Να σας ζήσει"

Β-"Ευχαριστω πολυ"

Τον παιρνω στην αγκαλια μου και κοιταζω τα μικρά του ματάκια,τα ποδαράκια,τα χεράκια ολα ειναι τόσα ομορφα και μοναδικό...αυτος ειναι ο αντρας της ζωής μου...

-"Πάντως ίδιος ο πατέρας του ειναι"

Ξεροκαταπίνω νευρικά με τα λογια της νοσοκόμας που εννοει τον Ακη...

Α-"Δεν ειμαι ο πατέρας"

-"Χίλια συγνωμη..φαντάστηκα πως..συγνωμη πρεπει να φυγω"

Η νοσοκόμα χάνει τα λογια της και φεύγει απο το δωματιο...ο Ακης έρχεται κοντά μου και κλείνει στην αγκαλια του εμένα και τον γιο μας...η πορτα ανοιγει διάπλατα και ο Πέτρος μπαίνει μεσα στο δωματιο...μας κοιταζει θυμωμένος και ο Ακης δεν μας βγαζει απο την αγκαλια του...

Π-"Μπραβο ενημερώσες βλεπω τον πρώην σου οτι γέννας και εγω επρεπε να το μάθω τελευταίος απο την Νίκη που πηρε να μου πει να μας ζήσει"

Β-"Δεν ειναι ετσι οπως νομίζεις"

Κλείνει την πορτα νευρικά και μας πλησιάζει...

Π-"Εσυ δεν ντρεπεσαι ρε αλήτη;"

Απευθύνεται στον Ακη...

Α-"Τι θες ρε;..αλλιως εγιναν τα πραγματα"

Ο Πέτρος πιάνει απο τον γιακά τον Ακη και ο Ακης με μια κινηση τον σπρώχνει πίσω...

Π-"Τι εγινε θυμηθηκες μετα απο 9 μηνες που την προσέχω εγω να ερθεις και να τον παίξεις ευτυχισμένος σύζυγος;..επειδη εισαι βιολογικός πατέρας του παιδιού νομίζεις οτι η Βιολετα θα γυρίσει σε σενα;"

Το βλέμμα του Ακη γυρνάει σε μενα...

Α-"Τι ειμαι;"

Ο Ακης το έμαθε κοριτσια!!!!
Τι έχετε να πείτε;;;;
Περιμενω το αστερακι σας !!!
Καλο βραδυ!!