...ΠΕΙΡΑΣΜΟΣ...

...ΟΜΩΣ...

Ν-"Πες μου;...εισαι;..ναι η οχι;"

Β-"Ναι"

Κάθομαι στον καναπε και αφήνω το τεστ στο τραπεζάκι η Νίκη το κοιταει ξανα μήπως εχω κανει λαθος και με παιρνει αγκαλια...εγω ξεσπαω σε δάκρυα...

Ν-"Μην κλαις φιλενάδα"

Β-"Τι θα κανω;"

Ν-"Μην σε ανησυχεί αυτο..εγω θα ειμαι διπλα σου"

Σηκώνομαι ορθια και στηρίζομαι στον τοιχο....

Β-"Ο πατέρας αυτού του παιδιού..ο Ακης..περιμένει ενα ακομα παιδι απο την γυναικα του..πως θα του πω εγω οτι ειμαι έγκυος;"

Ν-"Οπως το έμαθες και εσυ θα το μάθει και αυτος!"

Β-"Εισαι σοβαρή;..δεν πρόκειται να του πω κατι και δεν πρόκειται να κρατήσω το παιδι"

Ν-"Βιολετα η απόφαση ειναι δικη σου..αλλα σκέψου οτι η ψυχούλα που μεγαλώνει μεσα σου δεν φταει σε τιποτα"

Β-"Ούτε ομως ειναι σωστό να ερθει στην ζωη..εγω ειμαι μικρη ούτε τον εαυτο μου δεν μπορω να βαλω σε τάξη.."

Ν-"Καμία δεν γεννήθηκε για να μείνει μάνα αλλα έμαθε"

Β-"Ισως το γεννήσω και το δώσω σε κάποια σωστή οικογενεια να μεγαλώσει"

Ν-"Ναι και μετα απο χρονια να σε ζητάει στο παμε πακέτο"

Ξαφνικά με τις βλακείες της Νίκης μας πιάνει σπαστικο γέλιο και πέφτουμε η μια πανω στην αλλη...

Β-"Εισαι χαζή"

Ν-"Ειμαι αλλα πρεπει να φυγω..θα εισα ενταξει;"

Β-Μην ανησυχεις"

Με χαιρεταει και φεύγει...εγω κάθομαι στο σαλονι και προσπαθω να δώσω μια λύση...η αληθεια ειναι οτι δεν μπορω να ρίξω το παιδι...ακούγεται εύκολη λύση αλλα και μονο που το σκέφτομαι τρέμουν τα πόδια μου...πως θα αφαίρεσω εγω μια ψυχή;...ειμαι πολυ δείλη για να το κανω...για το μονο που ειμαι σίγουρη ειναι πως δεν θα πω τιποτα στον Ακη μεχρι να μάθω τις προθέσεις του...ακούω το κουδούνι να χτυπαει και πηγαίνω στην πορτα...βλεπω τον Ακη...χίλια χρονια θα ζήσει...ανοιγω την πορτα και με κοιταει...Φενεται θλιμμένος και αυπνος...

Α-"Μπορω να σου μιλήσω για λιγο"

Β-"Ναι περασε"

Μπαίνει μεσα και κατευθυνόμαστε προς το σαλονι...βλεπω στο τραπεζάκι το τεστ και τρέχω...το αρπάζω και το πετάω πίσω απο τον καναπε...στο τσακ ευτυχως δεν κατάλαβε τιποτα...

Β-"Σε ακούω"

Α-"Δεν ξερω απο που να αρχίσω"

Β-"Παρε τον χρονο σου"

Τον αφήνω να χαλαρώσει και πηγαίνω στην κουζινα...του βαζω ενα ποτο και πηγαίνω στο σαλονι...το αφήνω πανω στο τραπεζάκι και εκείνος το πινει μονορούφι...

Α-"Βιολετα ξερεις ποσο σε αγαπαω..εισαι η μοναδική γυναικα που σκέφτηκα μαζι της το μέλλον μου..η μονη που αισθάνομαι ομορφα..και η μονη που νιωθω ο εαυτός μου.."

Β-"Ξερεις οτι αυτα που λες ισχύουν και για μενα Ακη"

Α-"Ομως.."

Κατάλαβα..δεν χρειαζεται τα συνεχίσει...

Α-"Η Εύα ειναι έγκυος..οσο μαλακας κιαν ειμαι ποτε δεν θα άφηνα μια γυναικα που περιμένει μια αθώα ψυχή..πρεπει να μείνω μαζι της"

Τα ματια μου βουρκωνουν και οσο κιαν προσπαθω να μην κλάψω ειναι αδύνατον...

Β-"Καταλαβαίνω"

Α-"Ειναι η πιο δύσκολη απόφαση που εχω παρει ποτε μου.."

Β-"Ειναι λογικό"

Α-"Καρδιά μου μονο εσένα θα εχω μεσα στην καρδια μου,στην σκέψη μου..πάντα θα εισαι το τέλειο που δεν μπόρεσα να αποκτήσω"

Β-"Μην συνεχίζεις σε παρακαλω"

Με πλησιάζει και με κλείνει στην αγκαλια του...

Α-"Συγνωμη"

Λεει και σηκωνεται απο τον καναπε...ανοιγει την πορτα και με κοιταει που στέκομαι πίσω του...

Α-"Θα σ'αγαπώ για πάντα"

Αυτο ηταν...το τέλος μας...

Θα έβαζα αύριο αλλα σκέφτηκα να βαλω ενα δωράκι !!!!
Πως σας φάνηκε;
Περιμενω τα σχολιας σας :)
Καλο βραδυ !!!!