1 hafta sonra
Somer'in Duman'ın şarkısını söylemesinden bir hafta geçmişti. 1 haftadır yüzüme bakmayan bir Somer vardı. Ve bir hafta boyunca beni güldürmeye çalışan, her gün kafeye gelen sözde sevgilim Aras vardı. Bazen birinin yokluğu acıtırken, birinin varlığı güldürüyordu. Tam olarak durumum buydu.
1 haftadır şarkı söylemememi saymıyorum bile.
Bugün okul vardı, hazırlanıp üstümü giyindim. Çantama eşyalarımı koyup, ceketimi giydim.Cerende hazırlanıp yanıma geldi.Odanın kapısını kitleyip çıktık.Biraz yürüdükten sonra asonsöre binip, düğmeye bastım.
"Çiler biraz mutlu gibi davran. Ne bu bir haftadır depresyonda gibisin.Yani Aras gibi bir sevgilim olsa b-"
"Tamam Ceren uzatma."
"Gerçekleri söyl-"
"Ceren Tamam!"
Sesimi yükseltmiştim. Bu konuyla ilgili konuşmak istemiyordum.Yorgundum.Neyseki Ceren beni tanıyordu. Böyle şeylerde çabuk parlayıp, ardındanda çabuk söndüğümü. Ama bu farklıydı.Geçer diyorum.. Geçicek diyorum.. Sonuç 'Geçmedi' oluyordu.
Seri adımlarla asondörden çıktık.Neyseki bu gün Melih'in de dersi vardı beraber gidecektik.Otobüs karmaşasından 1 günde olsa uzaklaşmıştım.
Arabaya geçip öne oturdum.Emliyet kemerimi takdığımda Ceren çoktan arkaya kurulmuş kulaklıklarını kulağına yerleştirmişti.
"Selam kızlar!"
"Selam Melih."
Gülümsedikten sonra önüne dönüp yolla ilgilenmeye devam etti.Melih bir haftadır Arasla ilgili hiç bir şey sormamasına üzüleyim mi, sevineyim mi? Bilemedim.Aslında şu aralar ben düşünce yorgunuydum.
Ben kendi kafamdaki şeyleri düşünürken, beni dünyamdan çeken şey telefonumun titremesi oldu. Arayan Arastı. Hemen meşgule attım. Melih'in bunu görmesi şu an pek de iyi bir fikir değildi.
Gönderilen: Çakma Sevgilim
Yanımda Melih var!
Gönderen : Çakma Sevgilim
Kızım ben senin sevgilinin değil miyim açsaydın ya!
Gönderilen: Çakma Sevgilim
Gerçek değil. Hem daha Melihle konuşamadım bile.
Gönderen: Çakma Sevgilim
Birde boş mesaj göndermişti.Ne yazacağımı bilemediğimden telefonumu geri çantamın içine koydum.
Kafamı kaldırdığımda okula gelmiştik bile.Melih arabayı parkederken konuşmaya başladım.
"İstersen yarın konuşalım?" Derken Melihin yüz ifadesini inceliyordum. Önce güldü sonra anahtarı cekip gözlerime baktı.
"Bende ne zaman söylersiniz diye düşünüyordum hanımefendi." Sesinde ki duyguydu anlamak mümkün değildi ama söylerken sırıtması hala duruyordu.
"Peki o halde kafeye gelirsin.Görüşürüz." Emniyet kemerimi çıkarıp kapıyı açtım.
Hızlı adımlarla okula doğru yürümeye başladım. Yürürken bankta oturan Somer ve Ebruyu tam görmezden geliyordum ki Ebru seslendi.
"Çilerr! Gelsene." Bunu söylemesinin sebebi kıskandırmaktı.
Ama bende Çiler Ateş'sem yanmaya hazır olacaklardı.
