my only wish

Mijn droom

Niemand kan me zien. Ik blijf rennen maar ik kan nergens naartoe. En toen zag ik hem, helemaal in het zwart in de schaduw. Hij zag er zo vertrouwd uit, maar wie is hij? Ik voelde ineens allemaal tintelingen door me heen gaan, vlinders in mijn buik. Bang ren ik weg, weg van de schaduw terug de duisternis in. De plek waar ik alleen kan zijn. Rustig loop ik verder tot ik ineens voetstappen hoor, ze komen steeds dichterbij. Snel kijk ik om me heen. Waar kan ik naartoe.

Badend in het zweet word ik wakker. Die jongen, wie is hij? Ineens ging mijn deur open. "Rose, wat is er? Je gilde zo hard." Vraagt Gabe bezorgd. En voor ik het door heb barst ik in huilen uit. "Sssttt Rose, het komt allemaal goed. Stil maar,ik blijf wel bij je." En zo gaat dit dus elke week weer. Elke week sinds mijn ouders er niet meer zijn word ik zwetend wakker en sindsdien mag ik ook nooit meer ergens naartoe van Mason. Gabe komt beschermend liggen en verteld me dat hij bij me blijft en niet meer naar de logeer kamer gaat. Ik leg mijn hoofd op zijn borst en ik val in een diepe droomloze slaap.

Heeeyy ppl
Weer een kort stukje snel geschreven. Voorlopig blijven de stukjes zo kort maar zodra mijn vakantie begint worden ze langer.
Loveee youuu see ya next time xxx