"ROSE! ROSE WAKKER WORDEN." Hoorde ik Mason roepen. "Verdomme Rose, sta nu op. Gabe en ik kunnen anders ook zonder jou naar Engeland gaan." Zei hij. En toen was ik ineens klaarwakker. "Ben al wakker. Ga nou maar m'n kamer uit dan kan ik me klaarmaken" Riep ik naar Mason. Ik hoorde de deur dichtgaan en liep snel naar m'n kledingkast. Ik pakte een mintgroen shirtje en een korte broek. Ik liep naar beneden en ging met Gabe en Mason ontbijten. "Klaar om te vertrekken kleintje?" Riep Mason vanuit de gang. Hij was 4 jaar ouder en maar een kop groter en toch blijft hij me altijd kleintje noemen. Met onze koffers in onze handen gingen we naar de auto op naar het vliegveld. Ik zit met Gabe achterin en Mason rijdt. Mason zet de radio aan en na een tijdje Don't look down van Martin Garrix komt op. Mason zet de radio hard en we beginnen te dansen, voor hoe ver dat kan als je zit. Als we klaar zijn met dansen zijn we aangekomen op het vliegveld. Dit is de eerste keer dat Mason me naar buiten laat gaan. We zitten wel in een privé vliegtuig en verblijven ergens waar niemand komt maar dat heb ik ervoor over. Dit is de eerste keer dat ik op een vliegveld ben en ik kijk om me heen. "Rose, kom je nog? We willen vroeg aankomen in Engeland!" Roept Gabe naar me. En daar gaan we dan, Mason, Gabe en ik op weg naar voor mij onbekende plek voor de komende paar dagen.
Heeeyyy ppl
Ik hoop dat jullie dit hoofdstuk leuk vonden. Het is nu vakantie dus zal proberen zo vaal mogelijk te gaan updaten.
Lots of love, me ;)
JE LEEST
my only wish
General FictionRosalien is 18 en ze mist van alles in haar leven. Haar ouders zijn 4 jaar geleden omgekomen en sindsdien woont ze met haar broer Mason in Parijs. Mason zorgt ervoor dat ze thuis les krijgt en nooit het huis uit mag. Ze wenst dat alles veranderd en...
