Sistem uyarısı: bu mesajı sistem uyarısı olarak görüyorsun. Birazdan sana mesaj atacağım. Bu mesajı gönderme amacım artık Instagram'ı salman konusu.
Bir yıl boyunca size saplantılı derecede aşık olan ve telefonunuza yerleşmiş, psikopat bir hacker'ın...
Ayyy selamlar hepinize kitabın şuan 30 okunması olsadaa o 30 kişiyi kucaklıyorum🥺✨
{Güncelleme-Şuan ise 5.000 tatlı okurlar💫25.06.24}
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Titreyen sesimle konuşmaya başladım. "Alo?" Kısa bir sessizlik sonrası karşı taraftan hışırtı sesleri geldi ardında boğuk bir ses duydum. "Sevgilim." Sesini duyacağım sanarken o hoparlörü bez gibi bir şeyle kapatmıştı ve sesi boğuk geliyordu.
Ufak bir hayal kırıklığı yaşasamda kafama takmadım ve konuşmaya devam ettim. "Nasılsın?"
"Sesini duydum daha iyi oldum. Sen nasılsın?"
"Bende iyiyim."
Karşı taraftan derin bir iç çekiş sesi geldi. Daha sonra sesini duydum.
"Bana kitabı anlatsana. Hem kahvem de yanımda."
"O zaman bekle bende kahvemi hazırlayıp geleyim."
Hızlı olmaya çalışarak mutfağa gittim ve kahvemi yeniden hazırladım. Bu kadar hızlı kahve hazırlamayı bende kendimden beklemiyordum. Kahvemi alıp yeniden odama döndüm ve Kitabı elime alıp koltuğa yerleştim.
Kendimi rahatlatmak için telefonu dizime, kupayı sehpaya ve kitabıda diğer dizimin üzerine koydum. Kahvemden bir yudum alıp konuşmaya başladım. "Aslında kitap çok güzel başladı. Hatta bazı yerlerinde çok heyecanlandım. Ama sonu beklediğim gibi bitmedi ve gözyaşım pıt, kalbim çıt."
"Neden üzüldün? Sonuçta serinin ikinci kitabı var ve büyük ihtimalle mutlu sonla bitiyordur.."
Yeniden kahvemi yudumladım. Bu dediği beni kırmıştı. Konudan kopup ona yaşadıgım bir olayı anlatmak istedim. "Ben sekizinci sınıfa başlarken hazırlık sınıfı okumuştum. Belki bilirsin."
"Evet, 3 haftalık bir süreç."
"Aynen. O zamanlar anksiyete ve özgüven sorunlarım yüzünden hep o kurslarda kitap okurdum. Haftada 3 gün gidiyor olsam bile bu bana çok zor gelirdi. Her neyse, o kurslarda tarihçi bir öğretmen vardı."
"Acaba o öğretmen Cevdet miydi?"
Yeniden ellerim titremeye başlarken dudaklarım şaşkınlıktan aralanmıştı. Onunla aynı kursa gitmiş olamazdım değil mi?
"Ellerin mi titriyor? Sakin ol aynı kursta değildik."
Dediği şey ile rahatlarken yeniden endişelenmeye başladım. Aynı kursa gitmediysek öğretmenin adını nerden biliyordu?
"Peki, öğretmeni nereden tanıyorsun?"
Karşıdan kısık bir kıkırtı sesi gelmişti.
Ben az önce bir kıkırtı sesine düştüm galiba. Hayır hayır saçmalama Zeynep.
"Cevdet öğretmen benim için çok değerlidir. Uzun yıllardır öğretmen öğrenci ilişkisinden daha çok bana abi gibi yaklaşmıştı."
Öğrendiğim bilgi ile daha da rahatladım. Stresten tırnak kenarlarımı yolmuştum ve şuan kanıyordu. Telefonumu kupanın yanına bıraktım ve parmaklarımı hemen ıslak mendille temizledim. Konudan iyice sapmıştık.
