1990'lı yıllarda Adana'da geçen tutku dolu bir aşkın hikayesi.
°Argo, küfür ve yetişkin içerik barındırır!
°Yaş farkı bulunmaktadır!
°Gerçek kurumlarla alakası bulunmamaktadır.
°Her bir olay hayal gücümden ibarettir.
12.07.2023 ♧
Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın olur muu? 📌📌
Hemencecik okuyun ve yorumlarda buluşalımm ♡♡♡
1200 oy ve 500 yorum sınırı koyuyorum ballarım.
Keyifli okumalar.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🔐
4 Temmuz Günü
Pencereden içeri dolan cansız gün ışığı, Kardelen'in odasını iyiden iyiye aydınlatmaya başlamıştı. Kardelen gözüne ilişen günışığı sebebiyle birkaç kez dönüp durduktan sonra gözlerini kırpıştırarak açtı. Usulca doğrulduktan sonra kollarını açarak gerindi ve derin bir nefes çekti. Dizlerini karnına doğru çekerek kollarını dizlerinin etrafına sardı ve çenesini dizine doğru yaslayarak pencereden görünen güneşin doğuşunu izledi.
Pencere hafif hafif oynuyor, dışarıdaki horoz günün doğuşunu belli etmek istercesine ötüyordu.. Dinginleşti Kardelen, düşüncelere daldı, hüzünlendi. Yarın bu odada geçireceği son gecesiydi, baba evinde geçireceği son gecesi olacaktı... Bugün Kardelen'in kınası yakılacaktı.
İki gündür evde matem havası söz konusuydu. Eskiyen masasının üzerine dikkatli bir şekilde yerleştirdiği bindallısına kaydı gözleri, Nuran ablasının bin bir emekle diktiği bindallısına. Her ne kadar istemese de dinlememişti Nuran ablası. Çorbada benimde tuzum bulunsun demiş, en güzelini dikmişti. Kardelen ne kadar minnet duysa azdı.
Aklına Cesur ağa düştü Kardelen'in.. hoş çıktığı yoktu zaten. İki gündür görmüyordu onu, en son ayrılışlarında yaşananların etkisini atlatabilmiş değildi...
2 Temmuz Günü
Cesur Kardelen'in elini bırakmadan salonun çıkış kapısına doğru ilerlerken, diğerlerinin de onları izlediğini biliyordu, aldırış etmedi. Belki annesine karşı olan tavırları için ileri gitmişti lakin yapması gereken buydu. Karısının ne kadar değerli ve sözü geçecek olan kişi olduğunu herkese göstermeliydi. O burada yokken bile Kardelen'in bir ağırlığı olduğunu, sözünün herkese geçebileceğini anlamaları gerekiyordu. Er ya da geç Cesur Ömer Karaisalı'nın karısını kabul edeceklerdi ve bunu yaparken onu kırmayacak ve üzmeyeceklerdi.
