Mutlu Pazarlar. Güzel bir gün geçirmenizi diliyorum. 😊
İyi Okumalar.💚
***
Ameliyattan bu yana 2 gün geçmişti. Jihyo ve Jeongyeon tedavinin hafif geldiğini anladıklarında dozajını yükselterek İntravenöz uygulamaya devam ettiler. Tzuyu'nin bilincinin yerinde olduğunu düşünüyorlardı, göz bebekleri tepki veriyordu ancak nefes alışverişleri düzensizdi ve uyanmıyordu. Sonuçlar ve kontroller sayesinde organlarının düzgün çalıştığına emin olmuşlardı, bu kızlar için büyük bir haberdi.
Şimdi iş çıkışı hepsi Tzuyu'nin odasına toplanmıştı. Tzuyu, hava desteğine bağlıydı. Oksijen maskesi sürekli takılıydı. Sağ koluna bağlı bir serum vardı ve İntravenöz için ilaçta takılıydı. Bedeninden başucundaki makinelere bağlı kablolar vardı. Küçük ekranda kalp atışları görünüyor ve sesi duyuluyordu.
Yatağına gelmeden hemen sağdaki ikili koltukta Jihyo ve Jeongyeon oturuyordu. Koltuğun sol taraftaki kolunda ise Chaeyoung oturmuştu. Dahyun Tzuyu'nin hemen ayakucunda, yatağa oturmuş elini kızın ayak bileğine koymuş onu izliyordu. Mina yatağın diğer tarafında bir sandalyede oturmuş, dirsekleri dizlerinin üzerinde başını elleri arasına almış zemini seyrediyordu. Hemen yanında Nayeon vardı. O da endişeli gözlerle Tzuyu'nin kalp ritimlerine bakıyordu. Sana ise Dahyun'un biraz arkasında sırtını duvara yaslamış, sol elini gövdesine sarmış sağ dirseğini ise sol elinin üzerine koymuş, sağ elinin parmakları alt dudağıyla oynarken dikkatlice Tzuyu'ye bakıyordu.
Ameliyattan çıktığından beri böyleydiler. Momo hariç hepsi her boşluklarında odaya gelip onu kontrol etmiş ve uyanmadığı için endişelenmişlerdi.
"Sizce neden hala uyanmadı? Normalde uyanması gerektiğini söylemiştiniz o neden uyanmıyor?" dedi Nayeon. Jeongyeon sıkıntıyla bir iç çekti.
"Bilmiyoruz. Ama sanırım tedavi düşük kalıyor bu yüzden dozu arttırdık."
Bir sessizlik olunca Mina başını kaldırdı ve oturduğu sandalyeye sırtını yasladı. Düşünceli bir ifadeyle gözleri Tzuyu'nin ayakucuna bakıyordu.
"Son zamanlarda pek yemek yediğini görmedim. Annesiyle ilgili tedaviler ararken, doktorlara danışırken ya da onları ikna etmeye çabalarken kendinden çok ödün verdi. Eskiden, yani okurken ve asistanlık dönemlerimizde ara öğünlerimizi bile düzgünce yer güzel beslenirdik. Kolay kolay hasta olmaz ve yorgunluk hissetmezdi. Ama annesinden beri bu tam tersi oldu. Ara öğünleri geç, yemeklerini bile doğru düzgün yemiyor. Uyku uyumuyor... Bünyesi çok zayıftı sanırım bu yüzden zorlanıyor."
Jihyo sıkıntıyla iç çekti ve yüzünü ovuşturdu. Önlük giyen tek kişi oydu çünkü bu gece nöbetçiydi.
"Dr. Yoon yarına kadar uyanmazsa dozu daha da fazlalaştırmak istiyor ama bu ters bir etki yapabilir. Daha önce hiç söylediği dozu kullanan birini görmedim."
Sana zorlukla yutkunup başını iki yana salladı.
"Bunu yapmayacağız. Ona zarar verme ihtimali olan hiçbir şeyi yapamayız."
"Sana'ya katılıyorum." dedi Mina, Sana'ya bakarak.
"Bende." dedi Dahyun.
"Bizde ona bir şey olmasını istemiyoruz ama bu durum normal değil. Belki bünyesi zayıf olduğu için hemen uyanmadı ama işimizi şansa bırakamayız. Denememiz gerekirse bunu yapmalıyız." dedi Jihyo.
Uzun bir sessizlik olmuştu. Kimse ne diyeceğini bilmiyordu ama ortada iki farklı fikir vardı ancak ortak bir duygu içerisindeydiler. Hepsi Tzuyu için endişeliydi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
My Dr. Bubble🚑🩺💗✅️SaTzu(gxg)
Фанфик***My Stupid Trouble'ın devamıdır. Lütfen önce onu okuyun.**** Dahyun derin bir nefes aldı. "Yeni cerrahın burada olduğunu duydum ama işe henüz başlamıyormuş." Sana kaşlarını çatıp ona baktı. "Ne demek burada ama işe başlamıyor, bu çocuk oyuncağı m...
