My Dr. Bubble🚑🩺💗✅️SaTzu(gxg)

23. Bölüm

İyi okumalar dilerim. 💚

***

Ertesi gün Jihyo, Sana'nın evine oksijen desteği için gereçler ve serumlar göndermişti. Hepsini aldırıp eve yolladı. Vitamin destekleri, ilaçlar... Tzuyu gittiğinde her şeyin hazır olmasını sağladı. Sana evindeki bazı eşyaları düzenledi ve Tzuyu için bir yatak ayarladı. Bu mecburen kendi yatağı olmuştu. Bu süreçte Minji'nin Momo ile uyumasını sağlayıp kendisi de oturma odasında uyumak için bir plan yaptı.

Tzuyu'nin gündüzleri sıkılmaması için Momo ile televizyonu, yatak odasında yatağın ayak ucuna yerleştirdikleri bir sehpa üzerine koydular.

Sana o gün izinliydi. Jihyo, Jeongyeon ile Tzuyu'yi getirecekti. Tabi Tzuyu'nin nereye geldiğinden haberi olmayacaktı eve girene kadar.

Günlerden Cuma'ydı ve bu hazırlıklar olurken Minji sabah saatlerinde okula gitmeden annesinin ne kadar telaşlı olduğunun farkındaydı. Yemeğini yerken annesine bakıyor gözden kaybolduğunda ise masadan kalkmaya çalışıp onun peşinden gitmek istiyordu. Ancak kahvaltısında ona eşlik eden Nayeon buna izin vermedi.

Minji, Nayeon'un mutfak tezgahına döndüğü bir anda elindeki çikolatalı ekmekle birlikte hızlıca sandalyesinden indi ve ayağındaki beyaz çoraplarla kaymamaya çalışarak koşturdu. Sana televizyonu kaldırdığı oturma odasındaki sehpanın tozunu alıyordu. Minji koltuğun koluna omzunu yaslamış çikolatalı ekmeğini ağzına götürmüş annesini izliyordu. Onun yaptığı işe o kadar odaklanmıştı ki ağzında ki ekmeği ısırıp koparmak yerine emmeye dalmıştı. Sana doğrulduğunda Nayeon mutfaktan Minji'ye sesleniyordu. Sana kızını fark ettiğinde yüzünde muhteşem bir gülümsemeyle gözlerini açarak kızına baktı ve ona yürüdü.

Minji annesinin gülüşüne nazlı nazlı bakarak karşılık vermişti. Sonunda emdiği ekmeği kopardı ve şirince gülümsedi.

Sana kızının önünde çömelmiş ellerini onun sırtına koyup kendine yaklaştırmıştı.

"Bebeğimmm neden buradasın? Nayeon unni seni çağırıyor, ondan mı kaçtın yoksa?"

Nayeon mutfak kapısında göründü.

"Evet o bücür benden kaçtı."

Sana Nayeon'a gülümseyip tekrar kızına baktı.

"Anneciğim neden kahvaltını düzgünce masa da yapmıyorsun? Ayrıca umarım sadece çikolatalı ekmek yemiyorsundur?"

Minji başını iki yana salladı.

"Peynir ve yumurta da yedim."

Sana onu onaylarcasına başını salladı.

"Hadi kahvaltı masasına geri dön bakalım."

Minji annesi ayağa henüz kalkmışken onun eline uzanıp tuttu. Çikolatalı elleri Sana'nın elindeydi şimdi.

Minji elinin bulaşık olduğunu fark edince dişlerini birbirine bastırıp gergince annesine baktı. Sana ise tek kaşını kaldırıp kızına bakıyordu. Derdi kirlenmiş eli değildi. Minji'nin ona bir şeyler sormak istediğini biliyordu.

"Ne soracaksın bana bebeğim, seni dinliyorum?"

Minji rahatlamıştı annesi normalde ona kızmazdı ama o an kızabileceğini düşünmüştü. Onun ne kadar aceleci davrandığını fark ediyordu.

Minji olmayan televizyona ve ortadan kaldırılmış oyuncak ve boyama kitaplarına baktı, sonra annesine döndü.

"Neden her şeyi topladın? Artık oyun yasak mı?"

Sana kıkırdadı ve kızının başına uzattığı eliyle saçlarını yavaşça okşadı.

"Hayır bir tanem, sadece etrafı biraz düzenledim."