GERÇEK Mİ AİLEM

9

Allah'ım yazdım gitti ehehe.
Oyu unutmayın.

Ben tarafından öpüldünüz teşekkürler. 💋♥️

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Hatırlatma:

Ve bir kapı sesi duyuldu. Abim gidip kapıyı açtı arkasından gittiğimde gördüğüm kişilerle ve polislerle  donup kaldım.

"Asel Aşkın Ergin burda mı?"

"Ananı seveyim Cafer bez getir oğlum."

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

  "Evet, burdayım." diyerek öne çıktım.

Polis bey bana bakınca sırıttı. Tabi sırıtır her hafta Onur'la beraber karakolda azar yememizi zevkle izliyordu zaten.

"Ahh Asel bu benim 5. koca adayım olan o yakışıklı polis aşko. Kocama yaptığın yanlışı bana da yapmışsın demektir."

"Sana ne oluyor Abucebari sus bi."

Polis tekrar konuşmaya başladı.

"Daha henüz reşit olmadığınız için öz aileniz sizi yanlarına istiyorlar. Yani şuan gitmek zorundasınız." demesiyle
Gözlerimi tekrar ve tekrar devirdim.

'Henüz reşit olmadığınız için' lafını bastırarak söylemesinin altında yatan şeyi çok iyi biliyordum. Motoru ilk aldığımda henüz ehliyetim yoktu ve ehliyet için yoldan beni çevirmişlerdi, sonrada karakola göndermişlerdi. Memur beyciğim bana kızarken bu gıcık şeyde benle dalga geçiyordu.

Ama malûm günümüzde para her şeyi çözüyor olmalı ki bu olaydan sonra ehliyet çıkarttırdım.

"Şimdi onlarla beraber gitmelisiniz." diyen polisle

"Ben hiçbir yere gitmiyorum, tanımadığım insanlarla da kalmam." dedim.

Ben aslında Çağrı ile olan konuşmamızdan sonra onlara bir şans verebilirim gibisinden düşünürken bu yapmış olduğu hareketleri yani kapının önüne polisi getirttirmeleri açıkçası beni onlara karşı biraz daha soğuttu.

Artık seveceğim varsa da sevmeyeceğim, sevmeyecektim de.

"Erken konuşma." diyen Abucebari'yi takmadım.

Karizmatik Kenan bey amca, polise izin vermeden kendisi lafa atıldı.
"Asel sana bir süre vermiştik ama anlaşılan sen bizi ciddiye pek almamışsın. O yüzden biz çözüm yolunu bu şekilde bulduk. Şimdi ayakkabılarını giy ve gel."

"Pardon polis bey ama bu şekilde tehtid ile zorla iş yaptırılamaz, şuan Asel kendini hazır hissetmiyor. Herşeyini hazırladıktan sonra ve kendisi gitmek istedikten sonra ben zaten onu bırakacağım." Diyen abimle "yürü be koçum seni kim tutar." diye bağırmak istesem de ortam müsait değildi.

"Asel'e kalsa zaten istemeyecek, ayrıca biz kızımızın hazırlanmasını dünden beri bekliyoruz, bu kadar süre yeterli, şuan gelecek." diye konuşan karizmatik Kenan bey amca ile abimin daha fazla tartışmaması için ve yok yere olay yaratmamak için döndüm ve,

"Tamam bekleyin geleceğim." diyip odaya gitmeye başladım. Arkamdan gelen abimle hemen dönüp ona sarıldım.

"Kızım benim, istemediğin bir şey için kendini zorlama sakın, eğer gerçekten de gitmek istemiyorsan kendini hazır hissedene kadar kal. Sorun yapma, ben hallederim." demesiyle gözümden akan yaşa lanet ettim.

"Eninde sonunda gideceğim baba. En azından onlar da uzatmamış olurlar."
Sesimin titrediğini hisseden abim bana baktı ve hemen yüzümden akmakta olan yaşları sildi.