သခင့်ခြေတော်ရင်း [Completed]

Chapter 7

တစ်နေ့လယ်ခင်းလုံး အဆက်အသွယ်မရ ဖြစ်နေခဲ့သော တေဇအား ရိပ် ပတ်ရှာနေရသည်။

တေဇ၌ နှလုံးရောဂါ ရှိခဲ့သည်။ နှလုံးအစားထိုးကုသမှု ခံယူထားတာလည်း ခြောက်လလောက်သာ ရှိသေးသည်။ ထို့အတွက် အရင်ကတည်းက တေဇအား ဦးမဟာနှင့် ဦးရာဇက အပြင်ကို တေဇတစ်ယောက်တည်း မလွှတ်တတ်ကြဘဲ သက်တော်စောင့်တစ်ယောက်ယောက်နှင့် အတူရှိနေစေခဲ့ကြတာပင်။ လုပ်ကြံမှုပါ ထပ်ကြုံရချိန်၌ သက်တော်စောင့်ကို အိပ်ဆောင်ထဲပါ ထည့်ထားရသည့်အထိ ဖြစ်လာကြသည်။

ရိပ် အစ်ကိုသက်ခွန်းယံဆီ ဆက်သွယ်ကြည့်မိတော့မှသာ တေဇ ဘယ်ရောက်နေလဲ သိရတော့၏။

တေဇရှိရာ ဘားထဲသို့ ရိပ် လိုက်လာခဲ့ရသည်။ ညတောင်မရောက်သေးဘဲ ဘားကောင်တာ၌ ထိုင်ပြီး အရက်သောက်နေသည့် တေဇနားသို့ အမြန်လျှောက်လာခဲ့သည်။

တေဇလက်ထဲက အရက်ခွက်ကို ရိပ် ဆွဲယူလိုက်ပြီး-

"ဘာလို့ဖုန်းကို စက်ပိတ်ထားတာလဲ၊ စောစောစီးစီး အရက်လာသောက်နေရလား၊ ထ၊ ပြန်မယ်"

တေဇ သူ့ဘေးရပ်နေသည့် ရိပ်အား လက်မောင်းမှ လှမ်းဆွဲလိုက်ကာ အံကြိတ်ပြောလိုက်သည်။

"မင်း ငါ့ကို ထိန်းချုပ်ဖို့ ကြိုးစားနေရင် လက်လျှော့လိုက်။ ငါ့ကို ဘယ်သူမှ ထိန်းချုပ်ခွင့်မရှိဘူး၊ အထူးသဖြင့် မင်းလိုလူက ပိုတောင်မရှိဘူး၊ ငါနဲ့ ဝေးဝေးနေ"

တေဇ ထိုကောင်လေးကို ပြန်တွန်းထုတ်လိုက်ပြီး အရက်ကိုသာ ပုလင်းလိုက် ဆွဲမော့တော့၏။

ရိပ် ထိုပုလင်းကို ဆွဲယူဖို့ လက်ထပ်လှမ်းလိုက်ချိန်၌ သူ့ပခုံးထက်သို့ လက်တစ်စုံရောက်ရှိလာတာကြောင့် လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။

သက်ခွန်းယံ ရိပ်၏ပခုံးကို သိုင်းဖက်လိုက်ပြီး-

"ရိပ် ကိုယ့်သူငယ်ချင်းကို ထိန်းရတာ ပင်ပန်းတယ်မလား၊ ခဏလွှတ်ထားလိုက်၊ ဒီကောင် သောက်ချင်ရင် အဲ့လိုပဲ၊ တားလို့မရဘူး"

ရိပ် အစ်ကို့အား မော့ကြည့်လိုက်ပြီး ပြုံးလျက်ဖြင့် ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်ကာ အစ်ကို သူ့ကို အခုလို သိုင်းဖက်ထားတာကို သ‌ဘောကျနေမိလျက်ရှိသည်။ ဒီအမျိုးသား၏ မျက်နှာသွင်ပြင်က ဘာလို့များ ကိုကိုနဲ့ တော်တော်လေး တူနေတာလဲ မသိ၊ သူတောင် ကိုကိုနဲ့ ထိုမျှလောက် ရုပ်မဆင်ပေ။