သခင့်ခြေတော်ရင်း [Completed]

Extra (2)

ရိပ်နေထိုင်ရာ သီးသန့်စံအိမ်ဝင်း‌လေးထဲရှိ အိပ်ခန်းကျယ်ထဲ၌ လှဲအိပ်နေသည့် ကောင်လေးအား ထိုင်စောင့်နေသော ဦးရာဇဓိရာဇ် ရှိသည်။ အပြင်ဖက်၌မူ အိမ်ထိန်းဦးလေးနှင့် သက်တော်စောင့်ချုပ်ကြီး အသင့်ရှိနေကြသည်။

ဦးရာဇ သူ့သားမက်အား စိတ်ပင်ပန်းစွာကြည့်နေရင်းမှ ဆိုလိုက်၏။

"ဒီကလေးကို မွေးပြီးရင် နောက်ထပ် ကလေး မယူနဲ့တော့။ သားသမီးလေးယောက်တောင် ရှိနေပြီဆိုတော့ လုံလောက်နေပြီ။ တကယ်ဆို ထပ်တောင်မယူသင့်တော့တာ"

ကလေးတွေကို ထိရင် နည်းနည်းမှ မကြိုက်တတ်သည့် ရိပ်၏မျက်လုံးများ ထောင့်ကပ်သွားပြီး အောက်နှုတ်ခမ်းကို တစ်ချက်ဖိကိုက်လိုက်သည်။ စိတ်အတက်အကျမြန်သူမို့ ဒေါသထွက်သွားသော်ငြား ပြန်မပြောမိ‌အောင် ထိန်းချုပ်ထားသည်။

ရိပ် မျက်နှာပျက်သွားတာကို မြင်လိုက်ရချိန်၌ ဦးရာဇ သူ့စကားမှားသွားမှန်း သိလိုက်တာကြောင့် ပြာပြာသလဲ ဖြေရှင်းမိတော့၏။

"အထင်မလွဲပါနဲ့၊ အဖေ ပြောချင်တာ ဗိုက်ထဲက ကလေးကို မလိုချင်တဲ့ သဘောမျိုး မဟုတ်ပါဘူး။ အဖေ့သားရဲ့မျိုးဆက်ကို အခုလို ရလိုက်တာ ကျေနပ်တယ်၊ ထပ်ရတော့လည်း တေဇထက်တောင် ပိုပျော်မိသေးတယ်။ ဒါပေမဲ့ ရင်သွေးလွယ်ရတာ သားအတွက် အန္တရာယ်များလွန်းတယ်၊ သားတစ်ခုခုဖြစ်သွားရင် တေဇ ရင်ကွဲနာကျမှာ၊ ကလေးသုံးယောက်ရောပဲ"

ဦးရာဇ ထရပ်လိုက်တော့၏။ သူ ရိပ်ကို စိတ်ပူလို့ လာကြည့်တာ ဖြစ်သော်ငြား စကားအထအနကောက်လွဲသွားလျှင် ရိပ်အတွက် စိတ်ဒဏ်ရာထပ်တိုးသွားမှာ သူ စိုးရိမ်သည်။ ရိပ်က အခုချိန်ထိ စိတ်ရောဂါကုဆရာဝန်နှင့် ရံဖန်ရံခါ ပြသနေရဆဲဖြစ်၏။ သူ့သား ရိပ်ကို ကြာလျှင် ရိုးသွားလောက်မည်ဟု သူနဲ့ ဦးမဟာ ယုံကြည်ခဲ့ကြသော်ငြား အိမ်ထောင်သက်ကြာလာလေ သူ့သားက ရိပ်ကို ငုံထားတော့မတတ် ပိုပိုဖြစ်လာလေမို့ ရိပ်၏အစွမ်းက ပေါ့သေးသေးတော့ မဟုတ်။ သူတို့ပိုင်ဆိုင်မှုတွေကို စိတ်မဝင်စားဘဲ တိတ်ဆိတ်စွာသာ ဒီသီးသန့်စံအိမ်လေးထဲမှာပဲ ကလေးတွေနှင့် နေတတ်သည့် ရိပ်ကို သူပင် တဖြည်းဖြည်း သံယောဇဉ်တွယ်လာမိသည်။