Chapter 19

5.6K 216 50
                                    

သက်ခွန်းယံနှင့် စကားရပ်ပြောနေသည့် တေဇဓိရာဇ် သူ့နောက်ဖက်၌ ထိုးအန်နေသော ရိပ်ကို မြင်လိုက်ရချိန်၌ စိတ်ပူသွားသည်။ သူ ရိပ်နားသို့ ချက်ချင်း ပြေးလာခဲ့ပြီး ရိပ်ဘေး ဝင်ထိုင်လိုက်ကာ ရိပ်၏နောက်ကျောကို ဖိဖိပေးနေမိ၏။

သက်ခွန်းယံ ရိပ်ကို တစ်ချက်လှမ်းကြည့်လိုက်ကာ သူ့ကားထဲ၌ အရေးပေါ်ဆောင်ထားဖြစ်သည့် ဆေးသေတ္တာထဲက သွေးပေါင်ချိန်စက်ကို ထုတ်ယူလိုက်ပြီး ရိပ်ကို ခုံပေါ်ဝင်ထိုင်ခိုင်းလိုက်ရ၏။

ရိပ်တစ်ယောက် ထရပ်လိုက်ရချိန်၌ မြင်ကွင်းများက ချာချာလည်နေသည်။ ကိုကို သူ့ကို တွဲပေးထား၏။ ထိုင်ခုံ၌ ထိုင်လိုက်ရချိန်၌လည်း သူ့ခေါင်းသူ မတ်မတ်မထားနိုင်တော့တာမို့ ကိုကို့ပခုံးပေါ် မှီထားရသည်။

"သူ သွေးပေါင်တွေ တအားကျနေတာပဲ"

သက်ခွန်းယံ ရိပ်ကို စစ်ဆေးမှုတချို့ ပြုလုပ်နေရင်း-

"မင်း အစည်းအဝေးရှိတယ်ဆို သွားနှင့်လိုက်လေ၊ ငါ သူ့ကို ကြည့်ပေးထားလိုက်မယ်၊ သူ နားဖို့လိုနေတယ်"

ရိပ် ကိုကို့လက်မောင်းကို မူးဝေနေသည့်ကြားက အတင်းဆွဲထားလိုက်မိသည်။

"ကျွန်တော် လိုက်မယ်"

"မင်း နားလိုက်ဦးလေ၊ ကိုယ် အစည်းအဝေးပြီးတာနဲ့ ပြန်လာခဲ့မယ်"

ရိပ်က သူ့အား ရှိသမျှအားနှင့် ကုပ်ဆွဲထားတာမို့ တေဇ တိုင်ပတ်သွားရသည်။ ဒီအစည်းအဝေးကလည်း အရေးကြီးတာမို့ သူ သွားမှဖြစ်မည်။

"ယံ ငါ ခဏသွားလိုက်ဦးမယ်၊ ငါ ပြန်လာမှ မင်း ဆေးခန်းသွားလို့ ဖြစ်တယ်မလား၊ သူ့ကို ဆရာဝန်ခေါ်ပေးဖို့ လိုလား"

"မလိုသေးဘူး၊ သူ ပြန်အိပ်လိုက်ရင် သက်သာသွားမှာ"

သက်ခွန်းယံ ရိပ်အား သူ့ဖက်သို့ ဖျတ်ခနဲ ဆွဲလိုက်တာမို့ တေဇကို ဆွဲထားသည့် ရိပ်၏လက်တွေ ပြုတ်သွားသည်။ ထိုအချိန်၌ သူ ရိပ်အား ဆွဲ,မလိုက်ကာ တေဇကို သွားတော့ဖို့ အချက်ပြလိုက်ပြီး ရိပ်ကို တေဇ အိပ်ခန်းရှိရာသို့ တွဲခေါ်လာခဲ့သည်။

သခင့်ခြေတော်ရင်း [Completed]Where stories live. Discover now