သခင့်ခြေတော်ရင်း [Completed]

Extra (1)

ပုဂံဆောင်းမနက်ခင်းများက နှောင်ကြိုးရိပ်အား အိပ်ရာထဲက မထွက်ချင်အောင် အပြည့်အဝ ဆွဲဆောင်လျက်ရှိ၏။ ဒီရှစ်နှစ်လုံးတွင် သူ ခုံမင်သည့် အရာဟူ၍ သုံးမျိုးသာ ရှိ၏။ ကိုကိုနှင့်သားလေးတွေ၊ ထို့နောက် အိပ်နေရခြင်း။

ဒီမနက်လည်း ရိပ် နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်ပင် စောင်ပုံ‌အောက်ထဲ၌ ကွေးကွေး‌လေး အိပ်နေသည်။

ထိုစဉ် အငယ်ဆုံး‌လေးဖြစ်သည့် နှလုံးသွေးရိပ် သူ့ပါးပါးရှိရာ အိပ်ခန်းထဲသို့ ရှိုက်ကြီးတငင် ငိုရှိုက်ကာ ပြေးလာ၏။ အိပ်ပျော်နေသည့် သူ့ပါးပါးကုတင်ပေါ်သို့ တွယ်တက်လာကာ ပါးပါးအား အတင်းလှုပ်နှိုးလိုက်သည်။

သား၏ငိုသံကြောင့် ရိပ် လန့်နိုးသွား၏။ လှဲနေရာမှ အမြန်စောင်းထလိုက်ရကာ သားကို ပေါင်ပေါ်တင်၍ ရင်ခွင်ထဲ ခေါ်လိုက်ရပြီး ကျောပုတ်ပေးရင်း ချော့ရသည်။

"သား ဘာဖြစ်လို့ ငိုနေတာလဲ၊ အိပ်မက်ဆိုး မက်လို့လား၊ နေလို့မကောင်းလို့လား"

နှလုံးသွေးရိပ် သူ့ပါးပါးကို ကိုအာလာဝက်ဝံလေးလို ကုပ်တွယ်ထားကာ ပါးပါးပခုံးပေါ် မေးတင်ပြီး ရှိုက်ကြီးတငင်ငိုနေသည်။

"ဖေဖေက ကိုကိုနှစ်ယောက်နဲ့ အပြင်ထွက်သွားပြန်ပြီ၊ ကျွန်တော့်ကို တစ်ယောက်ထဲ ထားခဲ့ပြန်ပြီ၊ ဖေဖေ ကျွန်တော့်ကိုပဲ ထားထားခဲ့တယ်၊ ဖေဖေက ကိုကိုတွေကိုပဲ ပိုချစ်တာ၊ ဖေဖေ့ကို မုန်းတယ်"

ရိပ် အခြေအနေကို နားလည်သွားတာမို့ သားကို ချော့နေရင်း ခပ်ယောင်ယောင်လေး ပြုံးလိုက်မိသည်။

"ဖေဖေ ဘယ်သွားလဲလို့ အိမ်ထိန်းဦးလေးကို မမေးခဲ့ဘူးလား"

"ကိုကိုတို့နဲ့ မနက်စာ သွားဝယ်တယ်၊ ကျွန်တော်လည်း ဖေဖေ့နောက်ကို ကိုကိုတို့လို လိုက်ချင်တယ်"

အငယ်လေးက သူ့လက်ထဲ၌ တဖြည်းဖြည်း အငိုရပ်လာသည်။ ကိုကို သားအကြီးနှစ်ယောက်နဲ့ မနက်စာဝယ်ဖို့ ထွက်သွားတာ ဖြစ်မည့်ပုံပင်။ သားသုံးယောက်ထဲ၌ အငယ်လေးက အအိပ်မက်သူမို့ မနက်ဆို တော်တော်နဲ့ မထနိုင်။ ဒီအငယ်လေးက သူနဲ့အကျင့်စရိုက် တူနေတာကို သား တဖြည်းဖြည်းကြီးလာလေလေ ရိပ် သတိထားမိလေ။ သူ့ကဲ့သို့ပင် အစ်ကိုတွေနဲ့ အဖေတွေအပေါ် ပိုင်စိုးလိုစိတ်ကြီးသည်။ သူလုပ်ခဲ့ဖူးသည့် ထိုအကျင့်မျိုးကို မဖြစ်စေချင်တာမို့ ရိပ်တစ်ယောက် သားကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ပြုပြင်ပြောင်းလဲနေဆဲပါပင်။