Aswang Sa Bayan Ng Erzila

Erzila kabanata 7

Talaga bang hindi kapa magpapakita sa lola mo?
ang tanong ni jasmine.(ang kanyang kaibigan)

Ayoko munang umalis dito! wag mo nalang ipagsasabi na narito ako. Tanging ikaw lang ang nakakaalam na narito ako. Sa oras na malaman nilang kumampi ka sa akin baka----

Baka ano??
Ah--- wala nagkamali lang ako ng sinabi.
Baka kako pag-kamalan kalang na ikaw ang nagtago sa akin at ma-pagalitan kapa ni lola rosa.

Naku! wag kang mag alala.Hindi malalaman ng lola mo na alam ko kung nasaan ka.
Sige mela aalis na ako,,Baka abutin ako ng dilim sa daan. Baka biglang maglabasan nanaman ang mga aswang

"Naku wag kang magbiro nang ganyan jasmine!
Oy!! wag ka nga jan! natatakot na tuloy ako.

Sige na umuwi kana habang maaga pa!
Bali-balita pa naman sa bayan natin ang sunod sunod na patayan.

Ang saad ni jasmine bago ito tuluyang umalis.

Totoo ba ang sinabi niya?
Sunod sunod naba ang patayan sa bayan ng erzila.

Alam kong si lola ang may kagagawan ng lahat ng ito!
"Pero sino ang dalawang nakita ko kamakaylan na kulay pula ang kanilang mga mata?

Agad niyang sinundan si jasmine upang masigurong ligtas na makauwi ang kanyang kaibigan.

Nang mapansin niyang may kung anong umaaligid sa paligid ng dinadaanan ni jasmine.

"Magdidilim na kasi at medjo malayo pa ang kanyang uuwian )
akmang tatangayin na siya ng aswang nang biglang tawagin ang kanyang pangalan.

Jasmine!

Agad napalingon si jasmine sa kanyang likuran)

Oh! mela bakit narito ka?
Sumenyas si mela sa kanyang kaibigan na wag siyang magsasalita ng kung ano. Dahil may nakatingin sa ating paglalakad. ang saad ni mela.

"Nang makalapit na si mela kay jasmine sinamahan na niya ito sa paglalakad.

At kitang kita ng aswang na nagpakita na si mela.
Ibig sabihin mahalaga si jasmine sa kanya.(ang saad ng aswang na nakamatyag sa kanilang paglalakad.

Ligtas na naihatid  ni mela ang kanyang kaibigan.
Ngunit sa ibang baryo ng erzila ay may mga taong pinapatay nanaman ang mga aswang.Ramdam na ramdam iyon ni mela kaya kaagad siyang nagtungo sa lugar kung saan naaamoy niya ang halimuyak ng mga dugong nagkalat sa paligid.

Pagkarating na pagkarating niya roon kaagad siyang nag-kubli. Upang hindi siya makita ng kung sino mang aswang ang naroon na nanginginain ng laman ng tao.

"Nagimbal si mela nang makita niya ang buong paligid na nagkalat na ang mga aswang sa bayan ng erzila.
Kitang kita niya ang mga taong nagtatakbuhan sa paligid makatakas lang ang mga ito.

Biglang nagpakita si mela sa kanyang mga kalahi at sinabi)

ANONG GINAGAWA NIYO!!!!!
Ang sigaw nito na umalingawngaw sa buong paligid.
Agad nagtinginan ang lahat.
Duguan ang kanilang mga labi at sarap na sarap sa kanilang kinakain)

"Sa wakas!! mela nagpakita ka-narin! akala ko ay hindi kana magpapakita pa sa akin! ang saad ng isang matandang patungo sa kanya.At nakilala na niya kung sino. ang kanyang lola rosa.

UMALIS NA KAYONG LAHAT!!!!
Ang utos ni aling rosa sa mga aswang)

Nang hindi nila napapansin na may nakakubling tao sa di kalayuan ng kanilang kinatatayuan at kitang kita ang ginawa ng lahat pati na ang pag sigaw ni mela sa mga aswang.

"Nanginginig ang lalaki sa kanyang mga nakita,,akmang tatayo na ito nang makita siya ni ernan. Na kaagda niyang dinala sa mag lola.

"Anong gagawin ko sa kanya!!?
Nakita na niya ang ating reyna!

"Nang makita ni mela kung sino ang lalaki.kaagad siyang nalungkot.Dahil kaibigan niya si roldan.

MELA!!! Tulungan mo ako! ayoko pang mamatay! pakiusap!ang pagmamakaawa ni roldan kay mela.

"Hindi natin siya pwedeng pa-kawalan ina,,baka makarating sa bayan ng erzila ang nangyaring ito pati ang ating magiging reyna ay mapapahamak.

Nalalapit na ang kanyang kaarawan!
alam ko iyon!Dalhin mo siya sa lungga ng mga aswang at ikulong mo roon!

Akmang aalis na sila nang magsalita si mela)

WAG!! niyo siyang sasaktan!!
Ang galit na sabi ni mela sa kanyang tito ernan.

Agad namang yumuko si ernan kay mela at sinabi)
Masusunod!! sabay alis na ito.

Halika na mela umuwi na tayo! habang wala pang taong nakakakita sayo.
Walang nagawa si mela kundi ang sumunod.