Chapter 11

246 51 81
                                    


"මට පාස්වර්ඩ් එක මතක නෑ. ඒක නෙවෙයි අද මෙහෙ නතර වෙන්න අපේ යාළුවෙකුත් ඇවිත් ඉන්නවා."

"කවුද ඒ?"

යූජින් අහද්දි හිනාවුන ටේහ්යොන්ග් ලෙයාගෙ අතින් ඇදගෙන ඇතුලට අරන් ගියා. ඒත් ජංගුක් කියලා කෙනෙක් ඉන්නවා කියලා නම් ටේහ්යොන්ග්ට ගානක් වත් තිබුණෙ නැහැ. කොල්ලත් ඉතින් මූණ පුම්බගෙන ඇතුලට ගියේ මෙතන ඉඳලා වැඩක් නැති නිසා. මොකද ටේහ්යොන්ග් ඇවිල්ලා හරි සතුටින් එයාව එක්කන් යන්නෑ නෙ.

"යූජින්....... ලෙයා අද මෙහෙ ඉන්නෙ. අමුතුවෙන් අඳුන්වලා දෙන්න ඕන නෑනෙ. අපි ක්ලාස් මේට්ලානෙ."

"ඕහ්....... ලෙයා..... එන්න එන්න ඉතින්. ටේ ඔප්පා නම් නිතරම ඔයා ගැන තමයි කියවන්නෙ....."

යූජින්ට තමන්ගෙ කතාව සම්පූර්ණ කරන්න නම් ඉඩක් ලැබුණෙ නැහැ. ඊට කලින් වේගයෙන් අහස හරහා ගමන් කරපු මැගසින් එකක් යූජින්ගෙ ඔලුවට වැටුණා. නෑ නෑ...... ඒක අහඹු උල්කාපාතයක් එහෙම නෙවෙයි. ඔය මැගසින් උල්කාපාතෙ එව්වෙ ටේහ්යොන්ග්. පටන් ගත්ත ගමන්ම නම්බුව කාගන්න බෑනෙ. ඇරත් ජංගුක් ඉස්සරහා..... කීයටවත් නැහැ.

"ආව්...... මොකද ඔප්පා වෙලා තියෙන්නේ?"

"මේ ආපු ගමන්ම විකාර කියවන්න පිස්සුද යූජිනා. දැන්..... දැන් දොළහත් පහුවෙලා. හෙ.....හෙ හෙට කතා කරමු. දැන් ඔයාලා නිදාගන්න යන්න."

"ඕහ්..... හරි හරි එහෙනම්. අපි යමු ලෙයා ඇතුලට. මගේ රූම් එකේ ඉන්න පුළුවන් ඔයාට."

යූජින් එක්ක ලෙයා ඇතුලට යද්දි ටේහ්යොන්ග් තනියම හිනාවෙන දිහා ජංගුක් බලාගෙන හිටියෙ මූට පිස්සුද වගේ බැල්මකින්. අන්තිමට ඉතින් ටේහ්යොන්ග්නුත් එයාගෙ කාමරේට යන්න ලෑස්ති වුණත් ජංගුක් එකපාරටම ඉස්සරහට පැන්නෙ එයාට මෙතන තනියම ඉන්න ඕන කමක් නැති නිසා. 

"ඒයි...... තමුන්ගෙ ගෙදරට ආපු අමුත්තන්ට මෙහෙමද සලකන්නෙ ආආ? අඩුම තරමෙ මාව අඳුන්වලා දුන්නෙත් නෑ."

"ගෙදරට ආපු අමුත්තාට මං හොඳට සැළකුවා. ඔහේ ආවෙ බලෙන්නෙ."

"ම්වෝ...... මේකාගෙ කට......"

"දැන් ඔතන හොල්මන වගේ හිටගෙන ඉන්නෙ නැතුව නිදාගන්නවා. මාත් යනවා."

THIRTY SIX ➌➏ || MYG ✓Where stories live. Discover now