"မောင်တို့ ခလေးတွေ အိပ်ကြပြီလား"
ဘုရင်နှစ်ပါးကတော့ အသံတောင်မထွက်နိုင် ရှာ ပုပ်သင်ညိုလေးတွေလို့ခေါင်းကိုတစ်စပ်စပ်ငြိမ့်ပြရှာသည်....ခလေးတွေက ဂျီကျတော့ဘုရင်နှစ်ပါး မနည်းမြူပြီးသိပ်လိုက်ရသည်ထင်....
ဂျိမ်း :"သက်လယ် ရူးးးငကဲလေးတွေကခုမှအိပ်သွားကြတာ"
ဂျိတ်:"ကျွတ်ကျွတ်ငါ့နို့သီးလေးခေါင်းလေးပျက်ပါပြီ ကိုက်ဆွဲ ကြတယ်ဟင့်"
"ကဲပါ လာ ပွဲတော်တည်ဖို့ "
ဘုရင်နှစ်ပါးဟာတော့ ခုမှကလေးမွေးထားတာ နှစ်ပတ်ပဲရှိသေးတာမို့....သွေးပြိုမှာဆိုး၍ လိပ်လိုလမ်းလျှောက်နေရတာပင်...သနားစရာ..
" ကဲလာ ပွဲတော်တည်ဖို့ သက်လယ်ခွံမယ်နော် ရော့ အာ...."
ဂျိမ်းကသောက်ဖို့ လှမ်းလိုက်တုန်းရှိသေး....
"ဦးရီးတော် မသောက်လိုက်နဲ့"
ဇာတ်လိုက်ဟာ ပြာပြာသလဲ လာဟန့်တားသည်....တာမွန် ကတော့ မျက်မှောက်ကြုတ်ကာ ဘာလို့များလဲပေါ့..
"ဦးရီးတော် စားတော်ထဲမှာ အဆိပ်တွေပါတယ်"
"ဟမ်"²
"ဘာပြောတယ် မင်းသားအဲဒါး ဒါဘယ်သူလုပ်တာလဲ"
"မိဘုရား ဒန်နီ "
" ငါခုသွားသတ်မယ် "
"ကျနော်သတ်လိုက်ပြီ"
တာမွန် သွားရန်ပြင်တဲ့ခြေလှမ်းတွေတောင်တုံ့ဆိုင်းသွားရသည်....
"ဘယ်လို မင်းသားအဲဒါး သူက မင်းမိဘုရားနော်"
"မဟုတ်ဘူး ကျနော်ဘယ်တော့မှသူ့ကိုမချစ်ခဲ့ဘူး ကျနော်ရဲ့အပြစ်ကိုသူသိသွားလို့တော်ကောက်ခဲ့ရတာပါ"
"မင်းရဲ့အပြစ်... "
ဇာတ်လိုက်ဟာ..ဂျိမ်းနဲ့ဂျိတ် တို့အရှေ့ဒူးထောက်လိုက်ကာ...စကားဆိုလာသည်...
"ဦးရီးတော် ကျနော်ဘဝမှာ ကြီးမားတဲ့အမှားရှိခဲ့ပါတယ် ကျနော် မိဘုရား တာ...."
... မင်းကြီးများ ဘုရင်တာဗရီး လာရောက်ကြောင်းပါ....
"ဝင်လာခိုင်းလိုက်"²
YOU ARE READING
System ကပေးတဲ့မောင်💛
ActionSystem ficလေးပါဖတ်ဖူးသူလဲရှိမယ်ထင်တယ် ကြိုက်ကြမယ်လို့မျှော်လင့်ပါတယ် ပြန်တင်ပေးလိုက်ပါပြီနော်❤
