"ဒီမယ်ခဗျားဘယ်ကိုမောင်းနေတာလဲ"
"မင်းအိမ်ကိုလေ"
"ဒါကျနော်အိမ်သွားတဲ့လမ်းမဟုဘူး"
"ဟုတ်တယ်ဒါကဖြတ်လမ်း".
"ဟမ် ဖြတ်လမ်းကရှိသေးလို့လား"
"အင်း...."
ယန်းဟီ ထိုလူစကားကိုယုံလိုက်သည်...သူကခုမှကိုရီးယားပြန်ရောက်တာလေ...ထိုလူကသူ့ထက်ပိသိမှာပါလေ...
<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
"သက်လယ် စားလို့ကောင်းလား "
" အွန်းးးကောင်းတယ်..ဒါနဲ့ခုနက ကိစဆက်ကြရအောင်".
"ဟင်..."
"ခဗျားကိုမခေါ်ဘူး"
"ဟမ်....တကယ်ကြီးလား သက်လယ်မခေါ်ရင်ဒီမောင်သေလိမ့်မယ်"
"အပိုတွေသိပ်ပြော"
"တကယ်ပါ "
"မသိချင်ဘူး "
"သက်လယ်"
"ပြော"
"သက်လယ်ကိုမောင်ချစ်တယ်လို့ပြောတာ...စတာမဟုတ်သလိုနောက်တာလဲမဟုတ်ရပါဘူးသက်လယ်"
"........"
"မောင်ပြောလိုက်တဲ့စကားတွေက ရင်ထဲကစကားတွေကြီးပဲ....ယုံပါနော်....ယန်းဟီ ကိုမောင်မချစ်ပါဘူး...အမှန်ဆို..သူ့ကိုတောင်သတိမရဘူး...မောင့်အတွေးထဲရော်ဘဝထဲမှာရော်သက်လယ်ပဲ"
"သက်လယ်လဲ မောင့်ကိုချစ်ပါတယ်..ဒါမဲ့..ရုတ်တရက်အခြားသူက ကိုယ်ချစ်ရသူကိုဖက်လိုက်တော့...ကိုယ်ပိုင်တဲ့အရာ..ကို့ဘဝကြီးကိုသိမ်းကျူံးယူပလိုက်သလိုရင်ထဲမှာခံစားရတယ် ဟင့်"
"သက်လယ်ရယ်....မောင်ကသက်လယ်အတွက်ပဲဖြစ်တည်လာရတာလေ...သက်လယ်ကြောင့်အချစ်ဆိုတာကိုသိလာတာ...နောက်ဆုံးထွက်သက်အထိသက်လယ်ပါပဲ"
"သက်လယ်သိပါတယ်....မောင့်ကိုလဲယုံပါတယ်..."
"မောင်လဲသက်လယ်ယုံကြည်အောင်နေမှာပါ"
"ချစ်တယ်မောင်"
"မောင်လဲချစ်တယ်...ပြီးတော့ မောင့်ရဲ့အသက်သွေးကြော...အရင်းမြစ်ခံလေး သက်လယ်ကို ထာဝရချစ်နေမှာ"
YOU ARE READING
System ကပေးတဲ့မောင်💛
ActionSystem ficလေးပါဖတ်ဖူးသူလဲရှိမယ်ထင်တယ် ကြိုက်ကြမယ်လို့မျှော်လင့်ပါတယ် ပြန်တင်ပေးလိုက်ပါပြီနော်❤
