8. BÖLÜM

47 8 24
                                    

Anladım ki Demet Doruk için oldukça önemli biri. Son bahsettiği olaydan sonra sadece onunla alakalı  olan şeyler üzerine konuştu. Diğerlerinin aksine Demet'i anlatırken ki yüz ifadesi, bana Doruk'u düşünmekten uyuyamadığım gecelerde ki gibi yüzümde oluşan aptal sırıtışları hatırlatıyor. Sanırım o da benim yaptığım gibi Demet'i düşünürken böyle oluyor.

BENİ DEĞİL, DEMET'İ DÜŞÜNÜRKEN...

PEKİ, NEDEN BEN DEĞİL DE DEMET.

'' Anladığım kadarıyla Demet senin için baya önemli biri. Peki onu bu kadar önemli yapan tam olarak ne?''

Bir psikolog olarak değil, kıskanç bir platonik olarak sordum bu soruyu. Onun bilmesine gerek yok.

'' Nereden başlasam ki. On değerli yapan tek bir şey yok. Ama sana binlercesinin arasından en önemlilerini seçip söyleye bilirim.''

'' Sen nasıl istersen.''

'' Ben sevginin ne demek olduğunu Demet'i severken anladım. Gerçek heyecanı da onun sayesinde öğrendim''

'' Gerçek heyecan derken?''

'' Sen hiç uzakta gördüğün birini sevdiğine benzettiğin için heyecanlanmadın mı?''

''Aşk böyle bir şey değil mi herkesi ona benzetip hiç kimseyi onun yerine koyamamak.''

Bu cümleleri yutkunarak ve biraz da hüzünle söyledim

DORUK, BEN SENİ DÜŞÜNÜRKEN BİLE HEYECANLANIYORUM!

'' Eee başka neler var, onu özel yapan.''

'' Beni özel hissettirmesi ve MÜKEMMEL BİRİ olduğum hissini vermesi.''

Gözlerim doldu ama belli etmemeye çalıştım. 

BEN SENİ BURAYA GELDİĞİN İLK GÜNDEN BERİ MÜKEMMEL HİSSETTİRMEYE ÇALIŞIYORUM...

'' Halen daha görüşüyor musunuz?''

Sanırım sormamam gereken bir şey sormuştum. Çünkü bu sefer o ışıl ışıl parlayan gözleri birden hüzünle söndü.

'' Ben onu öldürdüm.''

Biliyorum böyle yapmamam gerek hatta ben psikoloğum ve ayrıca her zaman duygusal bir olmuşumdur ama bu olay beni

ÇOK MUTLU ETTİ

Yüzümdeki gülümsemeyi saklamaya çalışarak sordum.

'' Nasıl oldu peki.''

'' Çünkü Demet'in sadece bana ait olmasını istiyordum. Yaptığım büyük yanlışı onu gizli gizli ormanın en ıssız yerine  gömerken  anladım. İş işten geçmişti.''

'' Cesedi bula bildiler mi peki?''

'' Hayır. Üzerinden kaç yıl geçtiğini saymadım ama polisler halen daha bunu yapanı ve cesedin yerini öğrenmeye çalışıyorlar.''

Bu tür durumlarda polise her şeyi bildirmemiz gerekir. Zorunludur ama ben bu sefer kuralları hiçe sayacağım. Belki de bu bir defayla sonlanmaz.

'' Bunu herhangi birine anlatmayacaksın, değil mi?''

'' Tabi ki de hayır. Gizlilik yeminini ne olursa olsun bozamam.''

Sadece küçük bir yalan.

'' Teşekkür ederim.''

Kafasını eğip hafifçe gülümsedi ve utangaç bir sesle devam etti.

'' Bana iyi hissettiriyorsun.''

Ardından aynı utangaçlıkla devam etti.

'' Bu his Demet'i anımsatıyor bana. MÜKEMMEL''

Umarım bölüm hoşunuza gitmiştir

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Umarım bölüm hoşunuza gitmiştir. Sınır koymayacağım zaten dolması haftalar sürüyor. Yine de emeklerimin karşılığını verirseniz sevinirim. 

SEN ELLERİMDEN KAYIP GİDERKEN  kitabına biraz ilgi gösterirseniz sevinirim

HAYALLER GERÇEKLERE DÖNÜŞÜRSEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin