အဲ့သည့်နေ့က...။
ကော်ရစ်ဒါထောင့်မှာ လက်မြှောက်ရလို့ ထိုင်ငိုနေတဲ့ ခပ်ကြောင်ကြောင်ကောင်လေးတစ်ယောက်ဟာ ကျနော့်အတွက်အချစ်ဦးဖြစ်လာလိမ့်မယ်လို့ ဘယ်တုန်းကမှ မတွေးမိခဲ့ဖူးဘူး။
ဒင်္ဂါပြားတစ်စေ့ရဲ့ ခေါင်းနဲ့ပန်းကို ရွေးချယ်ဖို့တောင် အနိုင်နိုင်တွေဝေတတ်တဲ့ ကျနော့်ဝိုးတဝါးနံနက်တွေမှာ အဲ့သည့်ကောင်လေး လှလှပပလှမ်းဝင်လာပုံက ကြေးမုံတစ်ချပ်ထက်တောင်မှ ကြည်လင်နေသေးတယ်။
စကားစပြောခဲ့တာကတော့ သူ့အပြုံးတွေကနေပါ။
ဆွံ့အနေခဲ့တဲ့ နှုတ်ခမ်းဖျားတစ်စုံခမျာတော့ ဘတ်စ်ကားပေါ်မှာ သူကျောမှီထိုင်တတ်တဲ့ ခုံကလေးကအစသဝန်တိုခဲ့တာကအစ လုံစေ့အောင် ထမ်းပိုးထားရလို့ ပင်ပန်းခဲ့ချက်ပဲပေါ့။
တနေ့မှာတော့ သူက ကျနော့်ကိုရယ်ရယ်မောမောပြောလာလိုက်တာ...၊
"အထက်တန်းပြီးလို့ တက္ကသိုလ်တွေ အသီးသီးရောက်တဲ့အခါ သူ့ကိုမေ့သွားမှာလား"တဲ့လေ။
သတိထားမိသလောက် သူ့မျက်ဝန်းတွေတော့ ရယ်နေမယ် ကျနော်မထင်ဘူး။သူမေးခဲ့တဲ့ အဲ့သည့်မေးခွန်းအပေါ် ကျနော်ခေါင်းညိမ့်ခဲ့လား။ခါရမ်းမိခဲ့သလားတောင် ဇဝေဇဝါပါပဲ။
ရှာဖွေနေမိတယ်။
ကံကြမ္မာတွေ အမှန်တကယ် ရောင်ပြန်ဟပ်ခြင်းနဲ့ အလုပ်လုပ်ခဲ့ရင်၊
ဆန်တာသာ လိုရာဆန္ဒဖြည့်ဆည်းပေးလာမယ်ဆိုရင်များတော့..၊
ကန်ရေပြင်နား တိုင်တည်ခဲ့သလို ကျနော့်ကျောပြင်ဟာ သူ့အလာ ဝမ်းပန်းတသာ ရပ်စောင့်မိပါလိမ့်မယ်။
= = = = = = = = = = = = = = = = = =
song:
Will I Ever See You Again?
by - Red Velvet🍁-
STAI LEGGENDO
Will I Ever See You Again? [Completed]
Fanfictionရှာဖွေနေမိတယ်။ ကံကြမ္မာသာ အမှန်တကယ် ရောင်ပြန်ဟပ်ခြင်းနဲ့ အလုပ်လုပ်ခဲ့ရင်တော့..၊ကန်ရေပြင်နား တိုင်တည်ခဲ့သလို ကျနော့်ကျောပြင်ဟာ သူ့အလာ ဝမ်းပန်းတသာ ရပ်စောင့်မိပါလိမ့်မယ်။