UZAKLARDAN YAKINLARA

2. BÖLÜM

EVET ARKADAŞLAR UZUN BİR ARADAN SONRA YENİ BÖLÜM GELDİ UMARIM BEĞENİRSİNİZ

~ MEG -- BAĞIŞLA~

İYİ OKUMALAR 🤗😽💘

SEVMEK NASIL BİR DUYGU?
💞👉

Her yeni bir başlangıç bir son mudur?
Ya da her yeni bir son başlangıç mıdır?

Yine o lanet günlerden biriydi;
Yetimhanenin soğuk duvarına yaşlanmış cenin pozisyonu almıştım.

Ağlamaktan acıyan boğazım ve ağlamaktan kızarmış mavi boncuk boncuk gözlerim.

Yine ve yine bizden sorumlu kadından yediğim dayak artık dayanamayacak raddedeydim halsizdim, yorulmuştum,bıkmıştım artık bütün vücudumda o lanet kadının zevkle döverek yaptığı morluklar sadece o değildi beni o hale sokan bana uyguladığı pisikolojik baskının da payı vardı.

Her zaman beni diğer çocukların yanında küçük düşürürdü ailem yüzünden. Onun yüzünden ben bir ortamda bulunamıyordum kaldıramıyordum çocukların beni dışlamasını.

O günlerde sadece ebru yanımdaydı beni o konuşturmaya çalışıyor du eğlendirmeye çalışıyordu tek varlık kaynağımdı o da benim gibi yalnız bir kızdı ben sadece onun için katlanıyordum yoksa ben çok kez kendimi öldürme çabasına girmiştim.

Küçük yaşta 9 yaşında bir küçük kızın oyun oynaması gerekirken ben ölmek için bu hayatta kurtulmak için intihar girişimleride bulunuyordum. Çok canince değil mi 9 yaşında ki bir kız çocuğunun ölmek istemesi. Hayat dolu olması gerekmiyor muydu size? Hayat bana acımasızca davranmışti...

Yine ve yine kötü bir kabusla kalkmıştım benim küçüklüğümdeki lanet günler kabusum olmuştu.

Büyüdüm ama hala peşimi bırakmamıştı hep benim kabusum olan küçüklüğümün katili annem ve babamdı. Annemin benle hiç uğraşmaması üvey bir evlatmışım gibi davranması beni umursamaması babamın içki içip kumar oyunuyan bir kumarbaz olması beni bu hale sokmuştu. Ben o yetimhaneye ve beni bu denli acımasız hayata sokan geceyi anlatayım size...

🩵
Yağmurlu bir gündü annemle evdeydik ben o soğuk yağmurlu günde soğuk duvara yaşlanmış bir şekilde annemi izliyordum. Annem koltuğa oturmuş televizyon izliyordu ben ise cezalı olduğum için köşede soğuk duvara yaslanmış bir şekilde duruyordum.

Bulaşıkları yıkarken bardak kırdım diye ne gülünçle demi ama öyle. Annem bi anda bana dönüp. "Kalk kız ayağa bana çayımı tazele." Sesimi çıkarmadan ayağa kalkıp annemin önündeki sehpadaki bardağı alıp mutfağa gittim.

Tezgah uzun olduğu için mutfakta benin için bulunan küçük sandalyeyi yanaştırdım. Tüpün üzerinde olan çaydanlığı aldım ağırdı elime alırken elerim titriyordu. Titriye titriye doldurdum. Sonra bardağı alıp aşağı inecektim ki sandalyeden ayağım boşluğa gelince yere düştüm.

Sıcak çay elime döküldü bende kafamı yere vurdum ve etrafı tok bir ses doldu. Çok korkuyordum annemin tepkisinden kesin dövecekti .

Elimin acısı zaten hat sefaydı. Yanaklarımdan Akan göz yaşlarım sesiz ağlayışım. Annemin koşarak mutfağa gelmesi belki bir Umut benim için koşmuştur düşüncesi sadece düşünceden ibareti.

Annemin benim için telaşlanması nasıl bir histi acaba. Ama artık ne yapacağını tahmin edebiliyordum. Gelip kızıp bağırıp çağırıp dövüp cezalandırması ne kadar da sakince diyorum demi ama benim Alışık olduğum şeyler bi süre sonra insan alışıyor döverek yaptığı yaralar artık acıtmıyor mesela.

Annem gelip beni yerde görünce kolumdan sıkıca tutup ayağa kaldırmasıyla sarsıldım yanan kolumun acısı yanaklarımdan su misali akan yaşlar buna dahil oluyordu. "ETRAFIN HALİ NE." Ben susup sessizce ağlıyordum. Beni geriye doğru bir eşya misali yere iti. "SENDEN BİR ŞEY İSTİYENDE KABAHAT, BİR KERE DE DÜZGÜN YAP BU İŞİ GERİZEKALI." Bende sürünerek arkaya doğru gidiyordum. Duvara temas edince durudum.

Anneme de artık anne demek istemiyorumdum ama annemdi işte.

"Burayı çabuk temizle."Diyip kendine çay doldurup içeriye gitti.

Bende camları topladıktan sonra içeriye gittim kolum kızarmıştı. Parmağımdan küçük bir yaralandı yapıştırmıştım kapı çaldı kesin babamdı.

Yanılmamıştım o gelmişti. Hemde içip içip. Çok fazla eve uğramazdı paraya sıkıştığında gelir annemle kavga eder alır giderdi.

Babam içeri geçip annemin karşısındaki koltuğa oturdu. Annem babama tiksinircesine bakıp önüne döndü annemde gelecek olan felaketi biliyordu. İşte böyle babam annemi döver annemde hıncını çıkarırcasına beni döverdi. Odada sadece televizyondan çıkan sesler odayı dolduruyordu. Uzun bir sessizlikten sonra babam ayağı kalktı. Annem yan gözle ona bakıp tekrar önüne döndü babam da diğer odaya gitmek için yürüdü.

Şuana denk kavga olmadığı için şaşkındım anneminde benden yana farkı yoktu. Diğer odada babamın çekmeceleri sertçe açıp kapatması sesi geliyordu. Eşyaları deviriyordu etrafa tok ses yayılıyordu "NERDE BU PARALAR." Diye bağırdı. İşte şimdi başlıyoruz.

" MİNEEE!" ard arda annemi çağırıyordu. En sonda annem masadaki meyve tabağındaki bıçağı alıp gitti. Dehşet içinde anenmin odadan çıkışını izledim. Yoksa yoksa babamı mı öldürecek ti. Annemin ve babamın bağırış sesleri televizyondaki sesleri bastırıyordu. Bende annemin takip edip onların olduğu odaya gittim.

Bağırış sesleri bir anda kesildi. Kapının yanına gelince. Annemin götürdüğü bıçak babamın elinde kanlar içindeydi. Etrafı derin bir sessizlik kaplıyordu. Annem yerde kanlar içinde yerde uzanmıştı. Sol yanağımdan akan göz yaşı. Babam şok içinde bir elindeki bıçağa bide annemin kanlar içindeki haline bakıyordu. Babamın elindeki bıçak yere düştü, ondan hemen sonra babam da dizlerinin üzerine çöktü.

Şok içerisindeydi bi bana bakıyor bi anneme tam ağzını açacak bir şey söyliyecek tekrar kapatıyordu bu işlemi bir kaç defa tekrarladı. "Ben ne yaptım" dedi sonunda çıkan boğuk sesiz bir tonda.

OY VERMEYİ VE YORUM YAPAYI UNUTMAYIN 😽🤗

SEVİLİYORSUNUZ❤️‍🔥🥂