30. Bölüm

4.6K 268 60
                                    

Şaka gibi ama 30. Bölüme geldik... Hoş geldiniz çiçeklerim ✨✨

Bu bölüm biraz hızlı geçecek bazı şeyler. Kitabın finale yaklaşmasından kaynaklı. Ayrıca bölüm yaklaşık 2 ya da 3 bölümü barındıracak uzunlukta. Beklediğinize değsin diye bölümleri birleştirdim.

İlk ve plansız yazdığım kitabım İzem. Kitabı kaldırmak, düzenlemek ve geri atmak gibi düşüncelerim var. Ama sanırım yapmam da, bilemiyorum. Çünkü eğer kaldırırsam geri atamam biliyorum. Bu yüzden bir şeyleri karşılaştırdığınızda İzem'i asla planlı yazmadığımı, moduma göre şekillendiğini unutmayın olur mu?

Fazla kafa şişirme yazar, bölümü sal dediniz duydum xuwöcpeöxo
Gelin bakalım bölüme :")

Duman-- Yürek

Keyifli okumalar!

Yüreğim ağzımda, donmuş bir şekilde bana bakan Erez'e bakıyordum. Öfkesi fazlaydı, görebiliyordum. Bu öfkenin bana karşı olması ilk değildi ama sanırım haklı bir nedenden olması ilkti.

"Erez..." diye mırıldandım ama cümlenin devamı dökülmedi dudaklarımdan. Nasıl açıklayacaktım? Siz Rüya'ya nefretinizi avaz avaz bağırırken ben onunla görüşüyordum mu diyecektim? "Erez ben..."

Ümit hızla kolumu tuttu. "Erez?" dedi lafa atılarak. Ne oldu der gibiydi ses tonu. "Bir sorun mu var?" Sanırım duymadığını zannediyordu Erez'in.

Duymasaydı böyle bakar mıydı?

"Var." Gözlerindeki öfkeye rağmen sakin konuşmuştu. Sakin mi kalmaya çalışıyordu yoksa bu fırtına öncesine ait bir sakinlik miydi bilemedim bir an.

"Oğlum dik dik bakacağına söylesene." Ümit Erez'in konuşması gereken bir terslikle konuştuğunda gerildim. "Ne oluyor?"

"Ne konuşuyorsunuz siz fısır fısır?" İtiraf mı bekliyordu yoksa duymamış mıydı? Aşırı gergindim, yüz ifadesinden de bir şey anlamıyordum.

"Ne oldu da?" dedi Ümit ona dikkatle bakarken. "Sen neye sinirlendin oğlum?"

"Of, Canan'a."

"Ne?" Duymamış mıydı? Duymamıştı. O an rahatlama hissi ile derin bir nefes verdim. Duymamıştı, şükürler olsundu. Ümit çaktırmadan bana vurduğunda, yüz ifademi düzelttim, Erez beni izliyordu garip bir şekilde. "Ne yaptı yine o?"

"Of saçma salak hareketleri var. Biri de çıkıp sen ne yapıyorsun demiyor. Sinirimi bozdu. Ayrıca siz burada ne yapıyorsunuz? Ne konuşuyorsunuz fısır fısır?"

"Kafama bir şey takıldı biraz önce, Almila ile ilgili. Herkesin içinde konuşmak istemedim." Erez'in bakışları bana döndüğünde Ümit'i onayladım. Evet böyle olmuştu, olmamıştı da, Erez böyle oldu bilsindi.

"Fazla uzatmayın, şu kıza boş bırakmayın ortamı." Başımızı salladık senkronize bir şekilde. Erez de fazla uzatmamış mutfağa ilerlemişti.

ALEDA İZEMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin