HOMOPHOBİC SCHOOL -minsung-

∆⁷

Jisung annesinin bu haline şaşırmıştı, ne yapacağını bilemediği için öylece durmuş bakıyordu annesinin yıkılmış haline...

Hyejin dikilmiş ve ne yapacağını bilmeyen oğluna baktığında içinde birşeylerin kırıldığını hissetmişti ama asla böyle olsun istememişti. Sadece sinirlerine hakim olamadığı için oluyordu böyle şeyler.

"Jisung biliyo musun küçükken seni o kadar severdim ki birşey olsa ödüm kopardı"

Hyejin buruk gülümsemesiyle jisunga bakıp anlatıyordu ama jisung asla hatırlamıyordu bu anlatığı anları çünkü asla ama asla böyle bişey yaşanmamıştı, ona göre.

"Jisung hepsi babanın suçu onun yüzünden bu haldeyim daha doğrusu bu haldeyiz"

Jisung anlamıyordu nasıl babası yüzünden olabilirdi ki ona göre babası kahramandı.

İşte o gün annesi herşeyi anlatmıştı. Babası sadece bir adamın sözüne kanıp onların neyi varsa alıp gittiğini, neden Jisungtan nefret ettiğini, neden böyle olduklarını; herşey o gün açığa çıkmıştı jisung ilk kez babasının kahraman değilde aptal birisi olduğunu anlamıştı.

Ne komiktir ki her üzüldüğünde babasının fotoğrafına sığınan çocuk, o fotoğrafları hiç umursamadan yakmıştı. Artık onun için en boktan biriydi babası, nefret ediyordu o adamdan.

Jisung şimdi anlıyordu annesinin neden kendinden nefret ettiğini çünkü; hareketleri, karakteri, dış görünüşü kısaca herşeyi babasına benziyordu. Hyejin jisunga baktıkça kocasını görüyordu ve sinirleri hopluyordu dayanamıyordu ama gece olupta jisung uyunca başında ağlıyordu ona yaptığı şeyler için özür diliyordu.

Jisung o gün annesiyle uyumuştu. İlk kez annesi ona tokat atmak için değilde sarılmak için kullanmıştı kollarını.

Jisung o kadar mutluydu ki geceleri ölsem diye yalvardığı için pişman olmuştu ama artık üzülmek yoktu çünkü annesiyle oturup gecenin dördüne kadar konuşmuşlardı ve herşeyi çözmüşlerdi, artık ölmek değil de yaşamak vardı onun için...

~🐼~

Hyejin uyandığında kollarının arasında uyuyan çocuğa baktığında sinir olmuştu. Çünkü aynı kocasına benziyordu ama artık eski o olmamak için elinden geleni yapıcaktı ve üzmicekti biricik oğlunu.

Jisung uyandığında yatağın diğer tarafı boştu. Hemen ayağa kalkıp annesine bakmak için merdivenlerden inmiş ve mutfağa yönelmişti. Mutfağa girer girmez mis gibi yemek kokuyordu. Annesinide sandalyede oturmuş yemeğin pişmesini beklerken bulmuştu.

"Anne?"

"Uyandın mı?"
"Sen de amma uykucu çıktın ikindi oldu ama sen daha yeni uyanıyorsun"

Hyejin hafif kızgınlıkla oğluna söyleniyordu.

"Özür dilerim"

Jisung yaptığından pişman olup özür dileme ihtiyacı hissetmiş ve dilemişti.

"Jisung biz ne konuşmuştuk artık eski ben yokum sana eskisi gibi davranan annen yok"

"Özür dilerim"

"Jisung bundan sonra özür dilemek yasak sana!"

Jisung konuşmak yerine susup kafasını onaylar şekilde sallamıştı. Zaten konuşursa daha çok batırırdı.

"Gel otur"

Hyejin yanındaki sandalyeyi pat patlayıp jisungun oturmasını beklemişti. Jisungta minik ördek yavrusu gibi yürüyüp sandalyeye oturmuştu.

"Jisung bekle sen ben gidip yemeği getirim"

Hyejin yemeği getirip tabaklara doldurmuş ve dağıtmştı. Yemek yerken ortama çok garip bir hava hakimdi, ikiside suspus olmuşlardı.

Yemek bittiğinde ikiside tek kelime etmiyordu sadace bulaşıkları topluyorlardı.

Mutfaktaki işleri biter bitmez jisung annesine odasına çıkacağını söyleyip çıkmıştı.

Jisung odasına girer girmez derin bir nefes alma ihtiyacı hissedip ciğerinin en derinliklerine kadar nefes alıp vermişti. Annesiyle geçirdiği bu zaman ona çok garip ve bir o kadar da uzak geliyordu. Kafasını iki yana sallayıp çalışmaya yönelmişti zaten bitirmesi gereken bir projesi vardı.

Jisung projesiyle ilgilenirken saatler resmen saniyeler gibi geçmiş ve 12 olmuştu. Projesini bitirebildiği için de ayrı bir mutluydu. Gece rutinini halledip sıcacık yatağına girmişti.

Bu gün jisung kendini yeniden doğmuş gibi hissediyordu, çünkü günü ilk defa çok huzurlu ve mutlu geçmişti.

Uzun bir haftadan sonra sizinleyim aslında bu bölüm hiç ama hiç içime sinmedi ama inanın aile dertleriyle daha fazla uğraşmak istemiyorum o yüzden kısa kestim

Umarım bölümü beğenirsiniz yorum ve oy vermeyi unutmayın yazarınız jis kaçar 🙋

[Minsung'la kalın mutlu kalın (Kiss)]🙋