HOMOPHOBİC SCHOOL -minsung-

∆¹⁷

Minho arkada çalan kısık seste ki müzikle olduğu yerde bir sağa bir sola sallıyordu kalçasını. Jisungda mırıldanarak eşlik ediyordu müziğe. Onlar hep birbirlerini bir şekilde tamamlıyordu, tıpkı bir yapboz gibi.

Minho sonunda yoğurma işlemini bitirdiği hamuru bir beze sarıp oturma odasındaki peteğin üstüne koyup tekrar mutfağa gelmişti.

Jisung mutfağa giren minhoyla kollarını iki yana açıp ona sarılmasını beklemişti. Minhoda bu fırsatı hiç kaçırmadan ellerini usulca jisungun beline dolamıştı. Jisungta hiç gecikmeden ellerini minhonun boynuna dolamış hafifçe yerinde sallanan minhoyla oda onun hareketkerine uyarak devam etmişti sıcacık sarılışlarına.

Minho daha fazla sarılmak istiyordu ama rendelemesi gereken kaşar olduğu için ellerini jisungun ince belinden çekip dolabın başına gelmişti. Raftaki kaşarla rendeyi alıp kaşarı rendelemeye başlamıştı ama arkasındaki sesle şaşkınca arkasına dönmüştü.

"Minho bir tur mutfakta yapmaya nedersin?"

Jisung minhoya cilveli ses tonu ve seksi bakışlarıyla baktığında, Minho dayanamayıp jisunga ilerlemişti.

Minho jisungun dudaklarını emip dişleriyle de çekiştiriyordu. Ellerini jisungun altındaki gri eşofmana getirip hızlıca çıkarmıştı. Tam işleri ilerleticekti ki duyduğu sesle şaşırmıştı.

"Oğlum?"

İki anneside durmuş tezgahın üstündeki jisunga bakıyorlardı. Jisung utançtan üstündeki tişörtü çekip bacaklarını kapatmaya çalışıyordu.

"Minho cidden -inanamıyorum sana"

Yeji dalga geçtiğinde jisung onlara bakmayı kesip kırmızı olan yüzünü minhonun boyun girintisine koymuştu. Minho ise jisungun bu haline kıkırdayıp duruyordu. Ne olmuş yani tam sevgilisiyle sevişmek üzereyken annleri onları bastıkarsa.

"Minho biz oturma odasına gidiyoruz beş dakikaya yanımızda olun"

Ryunjin hafif sinirli sesiyle konuşmuş ve oturma odasına gitmek için mutfaktan ayrılmıştı. yeji ise onun bu halini çok iyi anlamıştı. O an aklına gelen anıyla kahkaha ata ata gülmek istedi ama ryunjinin öldürme ihtimali olduğundan dolayı içine atmıştı.

Minho diğer annesininde ayrılmasıyla jisungu boynundan çekip yere attığı eşofman ona vermişti giymesi için. Jisung tezgahtan inip eşofmanını giymiş ve minhoyla birlikte oturma odasına gitmişlerdi.

İlk beş dakika kimse konuşmamıştı ama birden yejinin attığı kahkahayla minhoda gülmeye başlamıştı. Ryunjin ise ikisinede kızgın bakışalar atıyordu. jisung ikilinin neden güldüğünü anlamadığı için minhoyu dütmüştü.

"Minho neden gülüyorsunuz"

Jisung biraz sesli söylemiş olucaktı ki yeji cevaplamıştı onu.

"Ryunjinle ben önceden bu evde yaşıyorduk yani ben yaşıyordum ve sizin gibi basılmıştık"

"Tek farkla annnem hamburger sen ise pizza istiyordun"

Ryunjin iki kolunu birbirine dolamış yejiye kızgın bakışlar atıyordu aynı jisung gibi. Aslında utanıyordu ama Minho basılan kendisi değilmiş gibi annesiyle birlikte kahkaha atıyordu.

Ryunjin yejiyi susturmayı biliyordu. Kulağına yaklaşıp birşeyler fısıldadıktan sonra yeji birden kahkaha atmayı kesmişti. Jisung ryunjinin ne dediğini merak etmişti çünkü yanındaki hayvan hala kahkaha atıyordu. Ryunjin yardım isteyen bakışları gördüğünde dayanamayıp koltuktan kalkmış ve jisungun kullağına birleyler fısıldamıştı. Aslında jisung hala utanıyordu ama onun yardımı sayesinde yanındaki hayvanı susturup rahat rahat konuşabilirlerdi.

Jisung minhonun kulağına yaklaşıp birşeyler fısıldamıştı ve yeji gibi minhoda gülmeyi kesmişti çünkü eğer gülemeyi kesmezse 1 ay boyunca jisunga dokunamayacaktı aynı yeji gibi.

"Sedece ben ve jisung konuşucaz anladınız mı?"

Ryunjinin konuşmasıyla yeji kafa sallamıştı.

"Aşkım anladın mı diyo annen"

Jisungun tüyler ürpertici gülüşüyle Minho anında onaylamıştı annesini.

"Jisung kusura bakma az önce sinirlendim"

"Hiç önemli değil efendim şimdi anladım neden sinirlendiğinizi"

"Oww ne kadar tatlısın sen öyle"

Minho tam ağzını açmış jisung hakkında konuşacakken annesiyle göz göze gelmişti. Yeji gözleriyle yapma diye yalvarıyordu çünkü biliyordu eğer Minho konuşursa ryunjin ne eder yapar jisungun yanına yaklaştırmazdı bir ay boyunca.

"Sen oğlunu mu kurtardın yoksa bana mı öyle geldi hayatım"

Yeji korktuğu şey başına gelmesin diye uyumak istediğini söyleyip hızlıca çıkmıştı odasına. Ryunjin ise iyi geceler diledikten sonra oda yejinin arkasından gitmişti.

Sadece İkisi kalmıştı odada ve saat sabah dört olmuştu ikisininde karnı açlıktan gurulduyordu.

"Yeter artık yemek yemek istiyorum!'

~🐼~

Lütfen birisi benim için bölümleri yazsın bıktım artık

Byeee~