Üsküp Kalesi'nden izlediği manzaraya doyum olmayacağını düşünerek kısa süre sonra ağır ağır kalkmıştı ayağa genç kadın. Yanaklarını güzelce kurulamış, gözlerinin kırmızı bir hal aldığını tahmin ederek gözlüğünü gözüne takmıştı. Gün bitmeden Saniye Hanım'a da gitmek istemişti. İki saatlik Ohri yolu belki biraz hızlı olurlarsa bir buçuk saate düşerdi. Hem zaten soracakları belliydi. Fazla oyalanmak gibi bir niyeti yoktu. Keza Üsküp de de çok kalmaya niyetli değildi. Nihayetinde onun yolunu gözleyen iki tane bebeği vardı.
Adımları aceleden uzak bir halde bisikletine dönerken elini çantasına atmış, telefonunu çıkarmıştı. Otele uğrayıp üzerini değiştirecek ve vakit kaybetmeden Ohri'ye doğru yola çıkacaktı. Fakat daha ilk anda Karan'ı ekmiş olmak istememişti. Bir sorun çıksın istemiyordu. Nitekim bir şekilde yerini bulup peşinden geleceği belliydi. En azından direksiyonu ona bırakır, bu dalgınlıkla bir de şoförlük yapmazdı. Konuşursa sesinden ağladığını anlar endişesiyle planını kısaca özetleyen bir mesaj atmış, araba kiralama işini halledip halledemeyeceğini sırf kibarlık olsun diye sormuştu. Kiralamaz direk satın olur o deli! İç sesi son derece haklıydı. Karan'ın normal insanlar gibi şeyler yapmadığını unutmamıştı elbette. Fakat o kısım çokta umrunda değildi. İsterse kiralasın, isterse satın alsındı. Araba bir şekilde olsundu da ! Derken saniyeler içinde mesaj cevaplanmıştı.
Karan Timurşah🦅; ''Araba işi tamam. Otelin otoparkında hazır bekliyor.''
Şaşırmış mıydı hızına? Elbette şaşırmamıştı. İş bitiricilikte Karan'ın üzerine bir insan tanımamıştı. Şimdi kendisine kalsa oturup saatlerce araba kiralama şirketi arar, telefonda dert anlatmaktan nefret ettiği için ofisine gider, bir de hangisini seçeceği konusunda kararsız kalırdı. Bisikletine atlamış, otele giden yolu sanki ezber etmiş gibi kolaylıkla tepmişti. Odasına çıkıp hazırlanması ise yalnızca on beş dakikasını almıştı. Hani nerede ödülüm? Bu bir rekor sayılmalı! Üzerindeki müslim takımı çıkarıp cici yeğen modunda görüneceği keten bir elbise giymiş, sandaletlerini ve çantasını değiştirmemişti. Yalnızca kuş yuvası gibi topladığı saçlarını açıp güzelce sırtına atmış, bir de gözlerinin altında beliren koyu halkaları biraz kapatıcı ile kamufle etmişti. Otelin otoparkına indiğinde ise herşey tahmin ettiği gibiydi. Karan sanki sözleşmişler gibi onun gibi keten bir pantolon gömlek giymiş, somon renginde bir Land Rover'a yaslanmış halde onu beklemekteydi. Geldiğini görünce derhal doğrulmuş, sükunetini muhafaza ederek gidip nazikçe kapısını açmıştı.
