GÖKTEKİ YILDIZLAR

3. BÖLÜM

YAŞAMAK

2023- ANKARA

"KOĞUŞ KALK!" işte bu duyduğunuz ses her Pazar sabahı olmazsa olmazdı. Hızla yataktan kalkmak istesem bile takmayıp yatmaya devam ettim tabi kapımın kırılacak gibi açılıncaya kadar.

"Kız kalksana duymadın mı babamın sesini?" diyen ablama cevap vermeye tenezzül bile etmeden arkamı dönüp uyumaya devam etmeye çalıştım.

"Laçin kalk hadi kahvaltı çoktan hazır ."

"Ya siz yapın kahvaltınızı bırakın kurban olayım ben biraz daha uyumak istiyorum."

"Sürekli uyuyorsun zaten ya sevgili kardeşim kalk hadi herkes aşağıda bekliyor hem yakında gideceksin bir daha ne zaman ailecek kahvaltı edeceğiz belli değil."

" Tamam abla sen git geliyorum ben."

"Bana bak geri yatma sakın çabuk ol." Diyerek çoktan çıktı tabi kapıyı sonuna kadar açık bırakmayı da ihmal etmemişti. Geri uyumayı planlarken burnuma gelen patates kızartması kokusuyla gözlerim hemen açılmıştı. Kızartma varsa bende vardım tabi ki. Hemen elimi yüzümü yıkayarak pıtı pıtı aşağıya indim mutfağa girdiğimde sadece annem vardı.

"Ya anne bu kızın yine beni kandırdı. Birde yukarıda hadi çabuk ol herkes bekliyordu demişti hani millet nerde?"

" Günaydın kızım. Herkes uyandı bugün hava güzel o yüzden kahvaltıyı arka bahçeye hazırladık oradalar."

"Hayret ilk defa kandırılmamışım."

" Hadi çok konuşma çayı götür bende geliyorum."

"Tamam." Diyerek çaydanlığı alıp arka bahçeye yöneldim. Herkes çoktan uyanmış sofradaki yerini almıştı. Gerçi masada uyanık mı uyuyor mu olduğu belli olmayan sevgili erkek kardeşim Çağrı'yı saymazsak. Tabi rahat durmak nedir bilmediğim için çaydanlığı hemen masaya bıraktım ve yavaşça yanına doğru yürüdüm tam kulağının dibinde meşhur Seda Sayan günaydınımı yaptığımda korkuyla yerinden zıplamıştı.

"Abla ya aklımı aldın!"

"Sus lan düdük masada uyuma pis ederim ha "

"Sensin düdük."

"Laçin, Çağrı sabah sabah bir durun sakin sakin kahvaltımızı yapalım."

"Ama abi yaptığına baksana." Diyerek hemen savunmaya geçmişti düdük Çağrı.

"Ben senin ablanım sus zırto!"

"Aynen abla sensin." Deyip uzatmamıştı hayret. Güzel bir kahvaltının ardından ben misafir sayılırım ben gidiciyim diyerek masa toplama ve bulaşık yıkama işini evdekilere yıkarak odama kitap okumaya kaçmıştım.

Tam kitabın en heyecanlı yerinde odamın kapısı kırılacak gibi açılmıştı.

"Ya bir kere ya bir kerecik şu kapıyı düzgünce açamıyor musunuz ey ahali!"

"Açamıyoruz."

"Çok pardon ama söyler misiniz sevgili ağabeyim Alparslan Bey neden ?"

"Seni sinir etmek hoşumuza gidiyor çiçeğimde ondan." Deyip sırıtmıştı.

"Yemin ederim ben bu evin üvey evladıyım ya!"

"Günaydın çiçeğim yeni mi fark ettin ?" cevap vermeyip tip tip yüzüne bakmaya devam ettim çıksın diye ama yok fayda etmiyor arkadaş.

"Ne oldu abi söyle artık"

"Hadi kalk gel de birlikte kahve içelim."

"Tamam, şu bölümü okuyayım geliyorum."