Ellerimden kayıp gidiyorsun. Mağrurum, sesim çıkmıyor. Dur diyesim var sana fakat sen duracak gibi değilsin.
Bir kar tanesinin ele düşüp erimesi gibisin. Zarif ama kalması imkansız. Bu yüzden artık Mimoza'm değil Açelya'msın.
Artık baharın geldiğini müjdelemiyorsun bana. Buram buram bahar kokmuyorsun artık. Buram buram aşk kokmuyorsun. Buram buram toprak kokmuyorsun.
Sen karşılanan bir otobüs yolcusu değilsin şimdi. O yağmur, o karmaşa, o egzoz kokusu seni hatırlatmıyor yıllardır. Kollarımı açıp beklemiyorum seni yolun karşısında. Sana, seni ısmarlamıyorum artık.
Şimdi sen, gözümü kapadığımda hasretin hayale bürünen hâlisin. İmkansızlıklarla dolu bir bekleyişsin.
Belki hiç mümkün olmamıştın da ben kafamda kurup kurup kavuşturmuştum bizi. Olur öyle şeyler, deliyim ben. Hep deliydim, ekseriyetle de sana.
Fakat inanır mısın, sen yoksun artık.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Geceye Fısıldayanlar
RandomHerkes birilerine, bir şeylere fısıldadı. Herkesin herkesi, bizimse bizden başka kimsemiz yoktu belki de. Biz o kimsesizliğin içinde birbirimizi bulmaya çalışıyorduk. Hem birbirimizi hem de kimsenin bulamadığı benliğimizi... Biz, geceye fısıldamay...
