Elya ondan nefret ediyordu. Jack onu üzmüştü. Ne değişmişti ? Onu bırakmak istemiyordu. Onu seviyordu. Mahvolurdu. Yapamazdı.
***
Jack şirketi süzdü . Madem Elya olan babası bu kadar zengindi neden Elya'ya yardım etmiyordu.
Şirkete girince iki üç personel ayağa kalkarak "hoşgeldiniz" dediler.
Jack buraya daha önce gelmişti. Bu şirketle anlaşmaları bir olmuştu. Jack en yukarı kata çıktı.
Kapıyı hafifçe içeriye girdi tıklayarak.
"Bay Victor"
Victor sandalyesinden kalkarak Jack'e yaklaştı.
"Bay Jack"Dedi elini sıkarak.
"Sizi burda görmek güzel "
Jack elini çekerek sandalyeye oturdu.
"Sizinle konuşmam gereken bir konu var." Jack Elyanın babasının bunca zamandır yanında olduğunu nasıl olurda bilmezdi.
Bay Victor Rolf Jack'in karşısına oturarak "sizi dinliyorum" dedi.
"Elya"Dedi.
"Elya'yı tanıyor musun ?"Bay Victor oturduğu yerde dikleşerek bunu sordu. Her zaman kızını aramıştı. Kim olursa olsun. Herkese bunu sormuştu. Ama onu bulamamıştı.
Jack başını olumlu anlamda salladı.
"İyimi ? Onun nerde olduğunu bilmiyorum" dedi ve o sırada Bay Rolf ayağa kalktı
Jack kaşlarını çatarak ayağa kalktı
"Siz onu bırakmamışmıydınız."
Bay Victor'da kaşlarını çatarak "Hayır babası onu benden aldı " dedi.
"Sizi ona götürdüğümde ona iyi bakın olur mu ?" Jack bunu söylerken dolan gözlerini sakladı. Artık Elya ile birlikte olamayacağı için babasına güvenmeliydi.
"O benim kızım "Çok heyecanlanmıştı. Yıllardır.. Yıllardır aşık olduğu kadından kalan son parçayı aramıştı.
Jack yaptığı fedakarlıkta ne kadar haklı olduğunu anladı Elya için. O Elya olan babasıydı. Belki Jack ' i unutabilirdi. Ama ailesi olmadan yapamazdı. Belki Elya'ya tekrar dönerdi. Ya Sebastian ' a verdiği söz Peki.
Sebastian pisliğin teki olabilirdi. Jack değildi Ama. Verdiği sözden dönemezdi. Sebastian dan ne farkı kalırdı o pislikten ne Farkı kalırdı. O zaman Ama Elya söz konusu. Buna ne kadar dayanabilirdiki.Bu şeyden nefret ediyordu. Bir söz vardı. Eğer birisine iyilik yaparsanız hayat mutlaka intikamını almaktadır diye. Evet intikamını alıyordu. Bu kadar acıtmaması gerekiyordu.
Evet hayatında bazı şeyler doğru gitmiyordu. Bunun nedenini oda bilmiyordu. Nedense Elya'nın mutlu olması için her zaman Jack'in üzülmesi gerekiyordu. Elya ile olmasının imkansız olduğunu düşündü. Ama o mutlu olduktan sonra pek bir önemi yoktu. Jack yüzüne bir gülümseme yerleştirdi. Bu işin sonunda Elya çok mutlu olacaktı. Babası olacaktı.
Bay Victor kapıya yürüyerek dışarıya çıktı. Jack'te onu takip etti.
***
"Elya orda mısın aç kapıyı"
Kapı 4. Çalmada açıldı.
Jack ve tanımadığı bir adam kapıda dikiliyordu. Ama Jack'in yanındaki adam ona umutla bakıyor gibiydi. Sanki onu gördüğüne sevinmiş gibiydi. Ya da Elya öyle sanıyordu.
"Ne var " dedi Elya buz gibi soğuk sesiyle. Kalkanlarını indirmişti. Jack ile hiç tanımamış gibi davranmaya çalışıyordu.
Adam Elya'ya bakıp gülümseyerek "kızım " dedi.
Elya bir şey anlamadığı için boş boş bakmaya deva etti. Ne yani bir daha mı kalbini kıracaklardî.
"Anlamadım" dedi Elya.
Adam gülümsemesini büyüterek cevap verdi "benim adım Victor Rolf senin babanım"
Kaşlarını çattı. Dalga mı geçiyordu?
"Dalga mı geçiyorsun ?" dedi
Jack araya girerek "doğru söylüyor " dedi
Elya bir olayı daha kaldıramadı. Hayatı Bir Oyun değildi. Ne yani istedikleri zaman girip istedikleri zaman çıkabileceklerini mi sanıyorlardı. Gözleri doldu. ağlamaya başladı.
"Daha önce nerdeysen oraya git " dedi
Jack Elya'ya sarılmamak için kendini zor tuttu. Onu böyle görmeye dayanamıyordu. Jack dolu gözlerini kaçırdı.
"Elya başka çarem yoktu" dedi Victor.
"umrumda değil " diye bağırdı Elya.
"Baban seni benden sakladı tamam mı annenide senide sakladı. Özür dilerim kızım belki asla gitmemeliydim. Ama bulamadım . Sizi bulamadım. Neden bu kadar sık ev değiştirdiğinizi düşünmedin mi " dedi. O da ağlıyordu. Kızını bulmuştu. Yıllarca aradığı kızını. Hayatının aşkından son kalan yapboz parçasını.
"sana güvenemem" Dedi Elya ağlayarak.
"Lütfen" diye fısıldadı
Victor Elya'ya sarıldı. Elya'da ona karşılık verdi. Jack oluşan manzaraya uzun uzun baktı. Sanırım doğru bir şey yapmıştı.
Elya'nın artık ona ihtiyacı yoktu.
