Sidelya Melek (Aile Serisi-2)

🍀GİRİŞ🍀

"Ruhu çok ağrıyordu, her zaman gülüyor olmuş olsa bile..."

🍀

27 Mart 2001

Parmaklarının arasında tuttuğu ihanetin delili olan görüntüleri hissettiği yakıcı öfkeyle birlikte parmaklarının arasında buruşturdu. İçinden yükselen o çaresiz hisse engel olamıyordu.

Hışımla fotoğrafları gelişigüzel odanın içine fırlattı ve sandalyesinden ayağa kalktı. Elleri, yerinden sökmek istercesine saçlarını bulurken yüksek sesle bağırarak masasının üzerinde ne var ne yok hepsini yere fırlatmaya başladı.

"Si*eyim! Böyle bir şey nasıl mümkün olabilir?"

Odanın içinde duran tüm eşyalar bir bir sinirinin etkisiyle paramparça olup yeri boylarken sakinleşmeyen bedeniyle odada gezinmeye devam etti. "Kahretsin! Bu yaptığınızın bedelini ödeyeceksiniz! Yalvara yalvara benden af dileyeceksiniz!"

Üzerindeki takım elbisesinin ceketini çıkardı sinirden titreyen ellerinin vermiş olduğu hırsla. Eline telefonunu aldı ve aklından geçen tek bir ismi aradı.

"Alo?"

"Boşanma davası açacaksın. Hem de bugün!"

"Anlamadım kardeşim, ne boşanma davasından bahsediyorsun? "

Saçlarını karıştırdı elleri sinirden titrerken. "Şermin ile boşanacağım. Ne yap ne et bugün hallet bu işi! Elimde zina yaptığına dair ispatlar var. Sürünmesi için elinden ne geliyorsa yap. Mal varlığımdan hiçbir şekilde yararlanamayacak! "

Ahizenin ardındaki ses oldukça şaşkındı. Öyle ki ne diyeceğini bile bilmiyordu. "Murat ne diyorsun a*ına koyayım! Ne oldu lan?"

"Sevgili karımı beni boynuzlarken yakaladım kardeşim! Hem de si*tiğimin Akif'iyle!"

"Hassi*tir..!"

Elleri belinde odada volta atmaya devam etti. "Ofiste misin?"

"Evet, buraya gel konuşalım adam akıllı. Elindeki görselleri de getir."

Bir şey söylemeden kapattı telefonu. Hırçın gözleri odada son kez dolaşırken oyalanmadan ceketiyle beraber fırlattığı fotoğrafları aldı ve kapısını hiddetle açarak çıktı.

And olsun bunu ona yaşatanlara hesabını soracaktı...

"Sevda hanım!"

Yüksek sesi tüm çalışanlarına korkuyla birlikte endişe salarken masasından kalkan sekreteri çoktan ona yetişmişti bile. Patronlarından normalde de korkuyorlardı fakat bugün çok daha fazla sinirliydi.

"Buyrun Murat bey?"

Çatık kaşlarını düzeltmeden; "Odamı temizlettirin ve bugünkü tüm randevuları iptal edin." diyerek yürümeye devam etti.

"Siz nasıl uygun görürseniz Murat bey."

Cevap vermeden adımlarını hızlandırdı ve ofisinden çıktı. Tek celsede bitirmeliydi bu işi. Zira intikamını alırken bile yüzünü görmek istemiyordu o kadının.

Hızlı adımları iş yerinin arka tarafındaki açık park alanına çevrildi. Bir an evvel gitmeliydi arkadaşının yanına. Uzaktan gördüğü siyah arabasının yanına yaklaşmaya başladı.