Delikanlı Kız * Geçmiş

39 : "Sen benim şanssızlığımsın."

Bir hafta da olsa bölümü sonunda paylaşabildim. Geç bölüm oldu ancak kusura bakmayın , dershanem falan derken kendime bile ayıracak zamanım olmuyor. Sadece ve sadece Pazar günleri boşum ve bölümler Pazar günü gelebilir. Biliyorum , çok uzun bir süre ancak inanın vaktim hiç yok. Ve , her bölüm sonu bir alıntı paylaşacağım size tadımlık. Oruç kafayla artık olduğu kadar... Multidekiler ise , bizim karakterlerimiz. Şarkımız ise Earned İt - The Weeknd.

İyi okumalar , delikanlı kızlar !

Asya

Sırtımdaki keskin acıyla dişlerimi sıktım. O acının üzerinde tüy gibi gezinen elleri tenimde hissettim. Sonra , duyduğum yanık kokusuyla midem bulandı. Kusmayacaktım , zavallı görünmeyecektim.

Ben Asya Özkan'dım.

Nam-ı diğer , Delikanlı kızdım.

Bu namın hakkını vermeliydim. Sırtımda yine acı hissettiğimde nefesimi tuttum. Hızlıca nefesler alıyor acıyı yok etmeye çalışıyordum kendimce. Başarılı oluyor muydum ?

Evet.

Acı yok oluyordu.

Yavaş. Yavaş.

Kumsal'ın boğuk kıkırdamaları , siyah kapüşonlunun gölgesini kayboluyordu. Her şey yok oluyordu zihnimde.

Yavaş. Yavaş.

Yerimden irkilerek uyandığımda nefes nefeseydim. Ve dişlerim çok acıyordu. Kendimi çok sıkmıştım , inanılmaz derecede yorgun hissetmemde cabasıydı. Ellimi alnıma götürdüm , seslice ofladım. Gözlerimi dışarıya çevirdiğimde , sabah olduğu kanısına vardım. Saçlarımı , yolarcasına bağladım.

Bu rüyalar bitmek bilmiyordu ! O günden sonra her uyuduğumda onları görmem , işkenceydi adeta. Kumsal'ın psikopatça kıkırdaması ve hissettiğim acı yetmezmiş gibi. Birde rüyalarımın içine sıçıyordu manyak kız. Doğrulduğumda vücuduma değen ürpertici soğukla yorganın altına girme isteğim arttı. Ancak uyuyamayacağımı biliyordum. O yüzden kalkıp , hazırlanmalıydım. Ayaklarımı yataktan sallandırdım , terliklerimi geçirdim. Üstüme hırkamı alıp odadan çıktım.

Seni , senden iyi tanıyorum.

Kahretsin ! Birde bu Asrın denilen illet vardı ! O da aklımdan çıkmıyordu ki ! Beni benden iyi tanıyormuş ! Hah ! Kıçımın kenarı ! Beni tanısan ne olacak ki Asrın Baysoy ? Ben zaten bitmişim , birde sen bitirsen ne olacak ? Sabah sabah bu efkarlı havam kimeydi? İnanın bunu kendime şuan bende soruyorum ?

Yüzüme yıkama işlemim bitince odaya geri döndüm. Saate baktığımda fazladan vaktim olduğunu anladım. Cama yöneldiğimde , geceden beridir ayakta dikilen yeni bekçiye baktım. çok istikrarlı ve disiplinli birine benziyordu. O köpek ise her şeye havlıyordu. Aynı Asrın ve it sürüsü gibi ! Niye hep bunları araya katıyordum ben şimdi ?

Gözlerimi ovarken , aklıma babam geldi. Yani öz babam. Ya da biyolojik , her ne boksa işte ! Onu aramamıştım. Arayamamıştım aslında. Cesaretim orada kırılmıştı. Kendine bir düzen kurduysa eğer onu bozamazdım. Bir anda damdan düşer gibi arayıp 'ben senin kızın Asya' diyemezdim. O da kabullenmezdi zaten. 17 yaşında kazık kadar kızı kim isterdi Allah aşkına ! Bir sene sonra reşit olacak , sınavlara girecektik. Elimizden gelen imkanlarla fazla yük olmayıp gitmeyi düşünüyorduk kızlarla. Birde peşime 'babamı' katamazdım. Aramalıydım elbet. Ama bir yanım 'ya kabullenmezse' diyordu. Sonra delikanlı kız tarafım ise 'kabullenmezse kabullenmez kızım. Sen söyleyeceğini söyle ' diyordu ısrarla. Ben ise sadece dinlemekle kalıyordum. O lanet olası Kumsal dengemi bozmuştu. Ne yapacağımı ne edeceğimi bilemiyordum doğru dürüst. Ama önceliğimiz şu idi kızlarla.