Berdel Mucizesi

16.Bölüm

Derin den
Bugün yola çıkıyoruz Kerim ile yeni bir hayata kahvaltıdan sonra gidicekitik Şermin anne ağlıyordur Arda ise bana trip atıyor hemen yanına gittim yanağını öptüm.

"Ya bu yakışıklılık ne yerim seni."

Arda hiç duruşunu bozmadan.

"Hiç gönlümü almaya çalışma Derin küstüm ben sana."

"Ama ben üzülürüm."

"Bende üzüldüm üzülüyorum."

"Oy kıyamam ben sana bak amcanın işi bitsin hemen gelicez söz."

"Sen tek de gelebilirsin hatta amcam tek gitsin."

"Olmaz öyle küçük bey ben nereye karım oraya o nereye ben oraya."

"Erken dön o zaman Derin."

"Tamam yakışıklım."

Yola çıkmıştık

"İyi misin sevgilim ?"

"İyim Kerim niye sordun ?"

"Durgunsun."

"Benim yüzümden ailene yalan söylüyorsun."

"Yapma böyle birtanem ayrıca senin yüzünden değil bebeğimiz için yapıyoruz bunu."

Diyip elimi tuttu

"Kerim bak bu konuyu açmamı istemiyorsun ama bu bebek sonuçta senin kanadından değil."

"Açmanı istemiyorum çünkü ortada böyle bir konu yok oda sende benimsiniz canım herşeyim."

"Ama-"

"Aması yok birtanem o benim bebeğim."

"Tamam canım."

Saatler sonra

Sonunda gelmiştik buradaki evimiz çok güzeldi bayılmıştım

"Kerim burası ne kadar güzel."

"Öyle mi sevgilim."

"Öyle."

Arkamdan sarıldı

"Ben senin güzelliğinden fark edemiyorum hiçbirşeyi."

"Kerim ya utandırma."

"Kocanım ben utanma benden."

Karnımı sevdi

"Benimsiniz siz. Hadi bakalım birşeyler yiyelim aç kalmayın."

"Olur çok açız."

Yemekten sonra Kerim e kahve yapmıştım otururken.

"Gelsene yanıma."

Gittim omzuna uzandım saçımı öptü

"Mis kokulum. Ben yarın işe gidicem sen kendine ve bebeğimize dikkat et olur mu "

"Olur da. Ben sen işteyken ne yapıcam sıkılırım tek başıma."

"Güzelim evin tadını çıkar."

"Dışarı çıksam hava alsam."

"Olmaz güzelim ben gelince beraber çıkarız işe görmediğim günlere de dışarı çıkarız."

"Ama"

"Aması yok Derin söz dinle biraz."

"Neden ama evdeyken böyle yapmıyordun."

"Çünkü o zaman tek çıkmıyordun dışarı ya kardeşim oldurdu yada annem."

Ayağa kalktım

"Ne yani sen benim başımda biri var diye mi izin veriyordun neyim ben evcil hayvanın mı başımda birini bekletiyorsun."

Oda ayağa kalktı. Kafamı ellerinin arasına aldı

"Derin güzelim abartıyorsun ben sadece önlem alıyorum."

"Ne için ?"

"Öylesine korulcak birşey yok."

"Kerim doğruyu söyle ne için."

"Yok birşey."

Elime bir vazo aldım ve yere attım.

"Ya doğruyu söylersin yada bu evi başına yıkarım Kerim Kerimoğlu. Şimdi söyle."

" Gitme diye "

"Ne ?"

O an dünya başıma yıkılmıştı Kerim bana güvenmiyor bu yüzden de beni dışarı bırakmıyordu o yüzden kapının önünde binlerce koruma olucağını söylemişti ve önlem demişti.

"Sen cidden seni bırakıp gitmemden mi korkuyorsun?"

"Derin sencede haklı değil miyim eski sevgilin seni geri istiyor ve aklın çelinir diye korkuyorum."

"Ben senin karının Kerim sen nasıl bana güvenmezsin ? Asıl şimdi bitti herşey."

"Ne demek o."

Yüzüğü çıkardım.

"Bitti gidicem boşanıyoruz."