20. Bölüm

228 11 0
                                    

Kerim den

Sabah gözlerimi yanımda uyuyan karım ile açtım Allah a bir kez daha şükür ettim. O artık benimdi eskiden sadece nikahımda olan kadının şimdi hem ruhu kalbi bedeni bana aitti o benim herşeyimdi dün geceden sonra anladım ki artık bende onun herşeyi olmuştum. Gözlerini açtı gülümsedim

"Bebeğim günaydın."

"Günaydın."

Dedi utanarak insan kocasından utanır mı hemde dün gece yaşadıklarımızdan sonra saçma gelsede bu benim karım olunca herşey olabilir. Biraz uğraşalım bakalım

"Hadi güzelim kalkalım da kahvaltı yapalım."

Üstüne baktı hiçbirşey yoktu yanakları kızarmış bir şekilde konuştu.

"Sen çık ben gelirim."

Alttan sırıttım.

"Niye güzelim ?"

Ofladı. Örtüyü kafasına kadar yorganı çekti ve konuştu.

"Çünkü utanıyorum."

Sonunda kendimi tutamayıp kahkaha attım ve yüzünü açmaya çalıştım.

"Dün utanmıyordun ama hatun."

"Ya onla bu bir mi ?"

"Bir tabi dün biz seninle-"

Kafasını ortaya çıkarıp ağzımı kapattı.

"Sus sus lütfen utanıyorum."

Elini çektim bir kez daha kahkaha attım.

"Güzelim biz karı kocayız utanma benden."

"Kerim ya hadi sen in aşağı gelirim ben."

"Yok ya ben önce duş alıcam."

"Süper hadi git yıkan."

Kaşlarımı olmaz der gibi kaldırdım. Ani bir hareketle örtüyü kaldırıp Derin i kucağıma aldım. Çığlık attı yok bu kadın kulağımı sağır edicek sonunda çırpınmaya başladı.

"Kerim bırak beni."

"Düşündüm de hamile karım tek başına yıkanmasın ben yıkıyım ne dersin ?"

"Hayır ya utanıyorum be adam."

"Seviyorum be kadın."

"Bende seni seviyorum."

"Sus o zaman da banyo ya gidelim."

"Sustum."

"Aferin hatun."

Her hatun dediğimde kala kalıyordu bu haline ayrı bayılıyorum. Bunları düşünürken de banyoya girmiştik.

................

Kahvaltıda iştahlı bir şekilde yemeğini yiyen karıma bakıyordum heralde en çok yedi gün bugündür diye düşündüm. Gülümsedim

"Ne ne oldu öyle bakıyorsun."

"Seni ilk defa bu kadar iştahlı görüyorum."

"Hamilelikten heralde çok aç uyandım."

"Yorgunluktandır o." Dedim sırtarak dün geceyi ima ederek.

"Of Kerim ya illa utandırcaksın dimi ?"

"Evet güzelim çünkü utanınca daha bir güzel oluyorsun."

Derinden
Kahvaltıdan sonra Kerim işw gitmişti bende evde bebeğimize anladığım şeyleri dolaba yerleştiriyordum canım bir anda karpuz çekmişti hemen dolap a baktım yoktu odaladım sonra da dışarı çıkıp almaya karar verdim. Tam çıkacakken koruma bıkkın bir halde.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jun 28 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Berdel MucizesiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin