အနမ်းပင်လယ်(ပထမပိုင်း)(completed )

အပိုင်း(16)

အပိုင်း(16)

''ပါယ် သက်သာရဲ့လား မောင်းတောင်းပန်ပါတယ် ပါယ်ကိုစိတ်ပင်ပန်းစေမိလို့..."

ပါယ်လက်အားကိုင်ကာ ပြောနေသော
မောင့်အားပြုံးကာကြည့်၍ ..

''ပါယ်ဘာမှမဖြစ်ပါဘူးမောင် မစိုးရိမ်ပါနဲ့..."

''မစိုးရိမ်လို့ရမလားကွာ မောင့်မိန်းမတစ်ခုခုဖြစ်ရင်မောင်ပဲရင်ကျိုးရမှာ..."

''ဒါဆိူ ပါယ်ကိုစိတ်ချမ်းသာအောင်ထားလေ..."

''ထားပါတယ်ကွာ မောင့်မိန်းမစိတ်ချမ်းသာဖို့အရေးကြီးတယ်..."

''ဒါဆို ဓိဓိနဲ့အချစ်လေးကိစ္စကို မောင်သဘောတူပေးလိုက်ပါတော့..."

''ဟင်..."

''ဟုတ်တယ်မောင် မောင်နဲ့ဓိဓိက
အခုလိုတွေဖြစ်လေ ကြားကပါယ်အရမ်း
စိတ်ညစ်ရတယ်သိလား အခုဆိုအချစ်လေး
ပါယ်လိုပဲစိတ်မညစ်စေချင်ဘူးမောင်..."

ပါယ်ပြောရင်းငြိမ်ကြနေသော ခင်ပွန်းဖြစ်သူကြောင့် ပါယ်အားတက်သွားကာ..

''မောင်နဲ့ဓိဓိကို ရမ်မဖြစ်စေချင်ဘူးသိလား
အခုကိစ္စက ပြင်လို့မှမရတော့တာမောင်ရယ်
ပါယ်တို့က အဆင်ပြေအောင် လုပ်ပေးရတော့မှာလေ မဟုတ်ရင် အားလုံးစိတ်မချမ်းသာစရာတွေဖြစ်ကုန်မှာပေါ့မောင်ရယ်..."

''စိတ်ချပါပါယ်ရယ် မောင် ပြဿနာမရှာတော့ဘူးနော် ပါယ်သာဘာမှမဖြစ်အောင်နေပေး.. "

ပြောလဲပြော ပါယ်နဖူးလေးအားနမ်းလာသောသူ့ကြောင့်ပါယ် ရှက်ပြုံးလေးပြုံးလိုက်ကာ...

''ကျေးဇူးပါ မောင်ရယ်..ဒါနဲ့ပါယ်တို့
အခုဘယ်ဆေးရုံရောက်နေတာလဲ..."

''ဆေးရုံမဟုတ်ဘူးပါယ် ဒါ ဟိုလ်တယ်
ဒေါက်တာခေါ်ပြီး ပြလိုက်တာ..."

''ဟင် ဟိုကိုပြန်မသွားဘူးလား..''

''မသွားတော့ဘူး ပစ္စည်းတွေဘုတ်စုံနဲ့
မိတ်ဆွေအသိအမတစ်ယောက်သိမ်းပြီး
အခုလမ်းမှာလာနေပြီ ပြီးရင်ရန်ကုန်ပြန်ကြတာပေါ့..."

''ဒါဆိူ အချစ်လေးကရော..."

''အဓိက ရှိနေပြီပဲ..."