Mafia Love| Taekook

BÖLÜM 3

Selamlarrr nasılsınız
Hatam olursa kusura bakmayın iyi okumalar
______________________________________

Kapıyı yavaşça araladım. Karşımda ki adam simsiyah giyinmişti tam bir ölüm meleği gibi. Sinirli gözlerle beni baştan aşağı süzdü.

"J-Hope'u tanıyor musun? " Dedi ellerini ceplerine koyarak. Adamın arkasına baktım neredeyse otuza yakın insan vardı ve belinde de silahları vardı. İçimden lütfen bunlar mafya olmasın diye geçiştirdim.

Korkudan kapının kolunu sıkmaktan elim uyuşmuştu. Önümdeki delici bakışlı adam dikkatimi ona vermemi ister gibi elini havaya kaldırarak "Soruma cevap ver." Dilim tutulmuştu ne diyeceğimi bilemiyordum. Arkasındaki adamlar silahlarını bellerinden çıkarttılar. Korkudan titriyordum kapıyı kapatmaya yeltendim. Ama karşımda ki adam kapıyı iterek kapatmama engel olmuştu.

Kaçış yolu olmayacağını anladığımda zar zor konuşmaya başladım "B-b-ben tanı-tanımıyorum." Kekelememe engel olamamıştım. "S-sen kimsin?" Galiba yalan söylediğimi anlamış olmalıydı çünkü sinirden çenesindeki seyiren damarı görebiliyordum.

"Ben mafya Kim Taehyung ve şu anda yalan söylerek çok büyük bir hata yapıyorsun çünkü seni onun evinin önünde gördüm ya şimdi nerde olduğunu söylersin ya da yalanının cezasını çekersin." Dedi bağırarak. Uzun cümlesinin ardından soluklandı.

Bana öyle bakıyordu ki sanki gözlerine bakarsam can verebilirmişim gibi. Son söylediklerini yeni yeni idrak etmeye başladım. Korkudan tüm vücudum titriyordu. Gözlerim yanmaya başlamıştı ağlamamak için kendimi sıktım. "B-b-ben gerçekten bilmiyorum ve kendi-kendisinide tanımıyorum lütfen evimden gidi-gidin. " Karşımda ki adam güldü daha doğrusu Taehyung "Hala daha yalan söylemeye devam ediyorsun ve bu beni çok sinirlendiyor sinirli halimi görmek istemessin."

Ardından arkasında ki adamlara gel işareti yapıp "Evi arayın." O anda ağzım kocaman aralandı. Önlerine geçerek "Evimi kimse arayamaz evimden gidin." Diye bağırarak kollarımı iki yanıma açtım. Tabi karşımda ki adamlar o kadar güçlüydü ki karşı koyamadım beni kenara ittirerek yere düşmemi sağladılar.

Yanıma iki tane adam geldi ve kollarımdan tuttular. "Bırakın beni bırakın evimden çıkın sizi lanet sikik köpekler ne istiyorsunuz?" Diye bağırdım Taehyung bana dönerek "Sözlerine dikkat et yalanlarından dolayı cezan var sözlerinden dolayı iki katına çıkmasın."

Kollarımı çekiştirmeye başladım ama olmadı çok güçlülerdi. O anda çaresizlikten  ağlamaya başladım. Mutfaktan çıkan adam "Efendi Kim mutfakta buzdolabında asılı olan J-Hope'la onun fotoğrafını bulduk." O an boku yediğimi anlamıştım."Demek tanımıyorsun haa! İsmin ne senin?" "Neden söyleyeyim? " Yanımdaki adam silahın namlusunu kafama dayadı. Sertçe yutkundum. "İ-i-ismim Jeon Jungkook." Mırıldanmıştım sadece.

Dudağın bir kenarı yukarıya kıvrılarak "Güzel." Dedi. Diğer adamlarınada seslenerek "Hadi Jungkook'u da alıp gidiyoruz burdan." Gözlerim irileşmişti "Ne hayır nasıl ben hiç bir yere gelmiyorum avazım çıktığı kadar bağırırım bırakın beni sik kafalılar sizi." Diyerek bağırdım. "Tamam Jungkook cezan ikiye katlandı" Aramızda ki mesafeyi kapatarak "ve eğer gelmessen kendini ölmüş bil. "

Bu sözleri duyduktan sonra daha çok ağlamaya başladım. Zangır zangır titriyordum kim bilir J-Hope nerelerde beni nereye götürüyorlar ölecek miyim acaba? "B-b-bırakın beni gelmek istemiyorum." Diyerek direndim ama başarısız oldum.

Taehyung önden gidiyordu ve arakasına bakma zahmetinde bulunmadan "Jungkook çok konuşan kişileri sevmem bi de ağlama sinirimi bozuyorsun." Arabanın kapısını açtılar ve beni içeri attılar. Taehyung'la aynı arabaya binmiştim. Korkudan buz gibi olmuş ve midem bulanmıştı. Gözlerim ağırlaşmaya başladı ve açık tutmaya dayanamayıp gözlerimi tamamen kapattım.

________

Evet bitti umarım sevmişsinizdir
Görüşürüz