Ben çisem.. hayatımın 17 yılını tek başıma geçirdim, Topal soyadına layık olmak için yaşadım her zaman. Ne akraba, ne arkadaş, ne de aşk sahibi oldum şimdiye kadar. Ama şimdi hayatıma dahil olmak için çırpınan çok kişi var, üstelik ortada hiçbir seb...
Girayı odamdan def ettikten sonra hızlıca hazırlanıp kahvaltıya indim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Çantanın yerinde düz siyah okul çantası var ve takılar yok)
Eve karanlık saçarak kahvaltı ettikten sonra şoför mete abinin açtığı araba kapısından içeri geçtim.
" Okula mı gidiyoruz efendim"
" Evet abi, ayrıca annem yokken bana efendim demene gerek yok biliyosun"
İçten bir şekilde gülümsedi
" Alışkanlık be çitlembik, kusura bakma"
Bazen annemden gizli mete abi ve annesi Hülya teyzenin evine giderdim.
Hülya teyze beni torunu gibi severdi, çok isterdi torunu olsun diye ama bir türlü mete abiyi evliliğe ikna edememiştik. İlk evliliğinden olan eşi kansere yakalandığı için daha evliliklerinin ikinci yılında hayatını kaybetmiş. Bu yüzden hiç çocuğu da olmamış.
Rahmetli karısından bahsedilince gözlerine bakardım mete abinin. Ona olan aşkı hala gözlerinden okunuyordu.
Daha otuzlarındaydı, bu yüzden hayata küsmesi bizi çok korkutuyordu. Talibi de çoktu bide, mahallesine ilk gittiğimiz zaman şaşırmıştım, bütün genç kızlar mete abiden gözlerini alamıyordu.
Ben bunları düşünürken araç durdu ve okula geldiğimizi farkettim.
" İyi dersler çitlembik"
" Teşekkürler abi, görüşürüz"
Oyalanmadan sınıfıma gidip yerime yani en arka sıraya yerleştim. Tek oturmak hoşuma gidiyordu, duvara yaslanıp ders dinlemek çok rahat geliyordu.
Edebiyat hocamız manyak bir kadın olarak yine sabah sabah çok enerjikti.
" Yeni öğrenciler var, gelin sizde ne bekliyorsunuz oğlum orda! "
Gürbüz?? Kıvırcık?? Dur lan niye şaşırıyorsam. Çok mantıklı aslında, önce evin oradaki market, sonra da sitedeki park.
" Geçin oturun boş yerlere sonra tanışırsınız! Hadi çabuk, çabuk!"
Gürbüz beni görünce durakladı ama sonra başka bir yere bakmadan gelip yanıma oturdu. O tam ağzını açmış konuşacaktı ki önünde oturan Yağız araya girdi.
" Kardeşim bence sen başka bir yere geç. Bu kızın kibirden kimseyi gördüğü yok. Moralini bozmasın boş yere. "
Ben bir şey demeden çantamdan kitabımı çıkarıyordum.
" Uyarı için teşekkürler ama ben böyle iyiyim. "
Bana dönüp gülümseyerek konuşmaya devam etti.
" Geçen gece için özür dilerim Çisem, biraz kaba davrandım sanırım. "
O gün moralim yerle bir olduğu için sert çıkışmıştım.
" Özür dilemene gerek yok, o gün iyi günümde değildim sana denk geldi. Asıl sen kusura bakma Gürbüz."
Yağız şok olmuş bir şekilde bana bakıyordu.
" Yağız dürt arkadaşını o devam etsin okumaya! SİZ DE KONUŞMAYIN BAKAYIM!"
