Suicide Diaries [Part 5] Z

38 2 0
                                    

"Ji... မင္းလားဟင္"

ကြၽန္ေတာ့္အေမးကို မၾကားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတဲ့ Ji က ကြၽန္ေတာ့္ဆီလွည့္ၾကည့္မလာခဲ့ပါ။

"Ji... မင္း ျပန္ေရာက္လာတာလား။ ငါ မင္းကို ေတြ႕ခ်င္ေနခဲ့တာ"

Ji ကို ကြၽန္ေတာ္ေျပးဖက္လိုက္ေတာ့ ေျပာင္းလဲသြားတာက Jeongin ရယ္။

"Lix... ႏႈတ္ဆက္ပါတယ္"

Jeongin က ႏႈတ္ဆက္စကားကို ခပ္တိုးတိုးဆိုရင္း ကြၽန္ေတာ့္ဘက္လွည့္ၾကည့္လာတယ္။ အခု ကြၽန္ေတာ့္အေ႐ွ႕မွာ ျမင္ေတြ႕ေနရတာက Captain Hwang ျဖစ္လို႔ေနၿပီ။

"မင္း အဆင္ေျပမွာပါ။ ကိုယ္ မ႐ွိလည္း မင္းေသခ်ာေပါက္..."

"မဟုတ္ဘူး။ မဟုတ္ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္အဆင္မေျပဘူး။ ေသခ်ာေပါက္ အဆင္မေျပတာမို႔ မထားခဲ့ပါနဲ႔။ ဘာမဆို လိုက္ေလ်ာေပးမွာမို႔ ကြၽန္ေတာ့္ကို သနားပါဦးဗ်ာ"

ကြၽန္ေတာ္ငိုယိုရင္း ေတာင္းပန္ေနခဲ့ေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ့္လက္ေမာင္းေတြၾကားထဲက ပုံရိပ္ေလးကေတာ့ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့တယ္။

"မဟုတ္ဘူး! မသြား... မသြားပါနဲ႔။ ထပ္ၿပီး မထားခဲ့ပါနဲ႔ေတာ့..."

"ေဟ့... ခင္ဗ်ား"

ကြၽန္ေတာ္ မ်က္လုံးအစုံကိုဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မိုက္ခနဲမူးသြားတယ္။ အျပင္က အေတာ္ေလးလင္းထိန္ေနတာမို႔ မ်က္လုံးေတြကို တစ္ခဏမွ် ျပန္မွိတ္ခ်လိုက္တယ္။ ၿပီးတဲ့ေနာက္ တဖန္ျပန္ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ကို စိုးရိမ္တႀကီးစိုက္ၾကည့္ေနတဲ့ မ်က္ဝန္းေတြနဲ႔ အၾကည့္ခ်င္းစုံေလရဲ႕။

"ခင္ဗ်ား သတိရလာၿပီလား။ ခဏေလး... ဆရာဝန္ေခၚေပးမယ္"

သူက ကြၽန္ေတာ္ကုတင္ေဘးက ခလုတ္ေလးကို ႏွိပ္လိုက္တယ္။ ၿပီးတဲ့ေနာက္ ကြၽန္ေတာ့္နဖူးကို လက္နဲ႔စမ္းလို႔ တစ္ဖက္လက္က သူ႕နဖူးသူျပန္စမ္းတယ္။

"သိပ္မပူေတာ့ဘူး။ ခင္ဗ်ား မေန႔ညက အဖ်ားေတြတက္ေနခဲ့တာ"

ကြၽန္ေတာ္ သူ႕ကို စကားေျပာဖို႔ပါးစပ္ဟလိုက္တာနဲ႔ လည္ေခ်ာင္းေတြက ေျခာက္ေသြ႕ေနတာမို႔ ေခ်ာင္းတစ္ခ်က္သာဆိုးမိသြားတယ္။ သူက အလိုက္တသိပဲ ေဘးနားက ေရဘူးေလးကို ပိုက္တပ္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ႏႈတ္ခမ္းေတြဆီ တည့္ေပးလာတယ္။

Suicide DiariesWhere stories live. Discover now