Mavi Düş

B:1

Merhaba Umarım beğenirsiniz bu hesapta ki ilk kitabım yorum ve beğenilerinizi bekliyorum.

Kadın yaralıydı geçmişin bıraktığı izi kalbinde taşıyordu. Geçmişinden her ne kadar kaçmak istese de olmuyordu. Her gözünü kapattığında o anlar gözünün önüne geliyordu...

Flasback

Nefes nefese kalmış bir şekilde elimi hafif çıkmış göbeğime koydum sanki ondan güç almak ister gibi bekledim. Kaçmam lazımdı artık bir amacım vardı onu yaşatmam lazımdı. Sol elimle gözlerimdeki yaşları sildim derin bir nefes aldım nereye gittiğimi bilmiyordum. Bildiğim tek şey yaşamak ve yaşatmak istediğimdi. Biliyordum arkamdaydı bu sefer diğerleri gibi değildi son kez gelmişti ve istediğini almadan gitmeyecekti. Ayağıma batan cam parçası ile sendeledim çarptığım kişi sayesinde düşmekten son anda kurtuldum. Aklımda sadece kaçmak vardı çarptığım kişiye yüzüne dahi bakmadan özür dileyip yoluma devam ettim.
"Allah'ım güç ver yol göster "

Bilmediğim sokaklardan geçtim sonunda ana caddeye geldiğimde derin bir nefes aldım. O sırada kasıklarımda hissettiğim sancı ile inledim. "Noluyor " diye geçirdim içimden beynimde çakan şimşek ile bebeğim geldi gözümün önüne...

" Benden kaçabileceğini mi zannettin"

Korkuyorum, bunu ilk defa kendime itiraf edebildim. Tüm dünya durmuş ağır çekimde gibi ilerliyordu herşey, yavaşça arkamı döndüm oradaydı ne kadar kaçarsam kaçayım kurtulamamıştım. Göz göze geldik gözünde gördüğüm şeylere hiçbir kelime yetmezdi.

-" Öldün sen "

Ne demişti o bu sefer yapacakmıydı dediğini neden şuan korkuyordum şimdiye kadar o kadar çok canımı acıttı ki o zamanlar korkmuyordum. Gördüğüm eziyetler artık rutin hale gelmişti canım bile acımıyordu ne sözleri ne darbeleri korkutmuyor acıtmıyordu. Attığı adımla donup kaldım üç büyük adımla yanıma ulaştı. Yanağıma yediğim tokatla yeri boyladım boynumda ki soğuk metali hissettim. Gözlerimi kapattım yapacağı o son hamleyi bekliyordum tüm hayatım gözümün önünden geçti. 'Bu sefer olmaz bebeğim için bu sefer izin veremem ' Omuzumda hissettiğim darbe ile gözlerimi açtım. Omuzuma geçirdiği bıçağı aynı hızla geri çıkardı. Canımın yanmaması normal miydi neden kimse yardım etmiyordu. Bir insan aynı anda kaç şey düşünebilirdi. Ailem, bebeğim ve kendim için bu sefer izin veremezdim. Yerde duran cam parçasını hiç düşünmeden ayağına geçirdim. Onun sendelenmiş halini fırsat bilerek caddenin karşısına koştum. Arabalar son hız geçiyordu birinin bana çarpmamış olması büyük şanstı kaçtığımı anladığı an yola fırladı ben daha ne olduğunu anlamadan üzerinden geçen kamyon ile olduğum yerde kaldım. Kasıklarımda ki ağrı gittikçe çoğalmaya başlamıştı canım yanıyor, gözlerim bulanıklaşıyordu.
.
.
.
.
Flasback son

Koluma değen parmakla irkildim arkamı döndüğümde onu gördüm.
"İyi misin?
Tanımışmıydı beni çok uzun zaman olmuştu görüşmeyeli
"Evet dalmışım sadece sağolasın"

Bakışları hiç değişmemişti yılların geçmesi ondan hiçbirsey götürmemişti. Tam tersi yıllar Sanki ona hiç uğramamıştı hala son gördüğüm zaman ki gibiydi. Gözleri gözüme değdi sanki tanımaya çalışır gibi her zerremi dikkatli izliyordu. Sanki unutmak istemez gibi dalmıştı o da , aynı benim gibi..

-' Çok uzun zaman oldu "

Tebessüm etmekle yetinmiştim, Hatırlamıştı o da unutmamıştı nasıl unutulur ki beraber geçirdiğimiz o günler akıldan silinebilir miydi?
Kabul etmesem de gördüğüm ilk an hayal görüyorum zannetmiştim. Hayat sana seçimler sunar ve sen doğru kararı göz göre göre elinin tersiyle itersen hayatta sana acımadan gerçekleri gösterir. O günden sonra düşünmediğim tek bir gün olmadı. Ya onu seçseydim bunları yaşar mıydım, onun mutluluğu için bu cehennem hayatını yaşarmıydım.
Birşey demek ister gibi dudaklarını araladı. Söyleyeceği şeyden vazgeçer gibi tekrar kapattı dudaklarını gözlerinde ki hüznü gördüm. Belki de görmek istediğimi gördüm bilmiyorum.