yoongi hyung, benimle neredeyse bir hafta boyunca, çok, çok az konuşmuştu. ve bu.. beni üzüyordu açıkçası. sabahın erken saatlerinde çıkıyor, gecenin bir yarısı geliyor ve bunu tekrarlayıp duruyordu.
bir akşam, yani 2 temmuz. dışarı çıkmaya karar vermiştim, biraz temiz hava ve deniz manzarası iyi gelebilirdi. belki.. biraz da kahve. ama onu ekleyeceğimi pek de düşünmüyorum.
zaten yoongi hyung ortalıkta değildi, kendimi dışarı rahatlıkla atabilirdim. telefonun ekranını açıp hem bildirimleri, hem de saati kontrol ettim, göz gezdirdim.
2 temmuz, 02.57.
baba adlı kişiden 6 cevapsız aramanız var.
*29 haziran 2023
adım sayısı; 879
* hedefinize ulaşmanız için yalnızca 5121 adım kaldı!
ekranı kapattım. henüz saat gece üçtü. yalnızca.. biraz kafa dinleyecektim. bir ceket, kulaklık, telefon ve anahtar. ihtiyacım olan herşey sadece bu kadardı.
kapıyı çarparak çıktım ve müzik açıp sahile doğru adım attım.
“fallen star,
the neighbourhood.”
çok severim bu şarkıyı.. sonunda sahile geldiğimde, kumlara dikkatlice oturdum. açıkçası, kirlenmek pek de umrumda değildi. aniden telefonum çalmıştı. ekranı açıp kim olduğuna baktım.
taehyung
aramayı kabul et / aramayı reddet
mesaj gönder
açmadım. normalde açardım, fakat şuanda keyif yapmak istiyordum. sonunda taehyung vazgeçip kapattığında, müzik keyfime devam ettim. dalgaların denizden yükselip, denize tekrardan çarpışını izledim.
fakat hâlâ arıyordu. ben inatla açmıyorken, o da inatla arayıp duruyordu. en sonunda mesaj yazdım.
jeon
ne oldu
arayıp durma,
müzik dinliyorum
taehyung
sseni swvşyoeum
zsseeevşyoeym
swni
jewownnngg
kim ol
kkkmmimmm
kimmjeongguk
jeon
ya of
içtin mi sen
taehyung
nwedesinnkimm
kimmm
aşkınm
jeon
ama nedwn bana sardın
taehyung
yanında kimse yok mu ki
taehyung
kkkimmmmmm
yonkn
jeon
nasıl yok
ya çıldırıcam
nerdesin taehyung
buna cevap vermedi. saat neredeyse üç buçuğa geliyordu ve ben müziğimi rahat rahat dinleyememiştim bile!
***
sonunda biraz huzur bulmuştum, şarkımı dinliyordum. hoparlör, kumlara yerleştirdiğim çantamın üzerindeydi ve telefonum da oradaydı. ayaklanıp biraz daha denizin tuzlu sularına yaklaştım. öyle ki, bazı şiddetli dalgalar azıcık da olsa kıyafetlerimi ıslatıyordu. birden arkamdan birisi beni denize itti.
“ne yapıyorsun be, ıslandım!”
“bende.” fakat, o denizin içinde değildi ki! nasıl ıslanıyordu?! doğrulmaya yeltendiğimde, o tanıdık sesin sahibi, beni tekrardan, hatta daha derine itti ve arkamdan geldi.
