Yalı Çapkını - OrGül [One Shots]

3

51.Bölümden esinlenerek yazılmıştır.

Lansman bitmişti, herkes haberlerin daha fazla yayılmaması için uğraşıyordu. Gecenin sonunda herkes dağıtmıştı. Gülgün de otele gitmek için taksi beklerken orhan'la karşılaştı ama hiç yüz vermedi.

Orhan; Konuşalım mı biraz

Gülgün; Benim seninle konuşacak hiç bir şeyim kalmadi.

Orhan; Gülgün, konuşmamız lazım sonra ben seni götürürüm istediğin yere hava buz gibi zaten bekleme bosuna taksi geçmez bu saatte.

Kafasını salladı gülgün arabaya bindi, sahil kenarına gittiler, orhan konuşmaya başladı.

Orhan; Gülgün dön yaliya bak boşanma olmayacak, bosanmayacagim ben

Gülgün; Neden orhan neden sende istemiyorsun benimle evli kalmak neden zorluk çıkartıyorsun bana

Orhan; Babam için

Gülgün; Baban için doğru sen ne zaman bizim için bir şey yaptın ki.
Ben o evde neler yaşadım sen hiç birini bilmiyorsun çünkü neden yalıda yoktun. Ben ağlarken bile sesli aglayamiyordum biri duyar görür diye hep mutlu gözükmeye çalıştım ama artik yapamıyorum yoruldum çünkü anlıyor musun

Orhan; Anlat o zaman bende bileyim ne yaşadığını

Gülgün; Peki, sen kendi ağzınla itiraf etmedin mi beni defalarca aldattığını, babanın bana serdigi imkanlar hoşuma falan gitmedi orhan. Ben kaç kez çocuklarımı da alıp gitmek istedim o evden baban ve sen engel olmadınız mı bana he bana başka çare bırakmadınız ya ama artık hiç birini kaldıracak gücüm yok. Ben okumak istedim çok bir şey değil ya sadece elimde mesleğim olsun istedim hayır dediniz

Orhan sus pus durmuştu çünki Gülgün dediklerinin hepsinde haklıydı

Orhan; Gülgün bak s-

Gülgün; Ne gülgün ne ben yıllarca ya yıllarca acı çektim o evde her gün seni beklemekten her gün başka bir kadını koluna takıp geliyordun sen benim neler çektiğimi nereden bileceksin çocuklarıma yalan soylemekten bıktım ya ben (Derin nefes alir) Senin yüzünden ben evladımı kaybettım o yalıda bırak da gideyim

Orhan; Gülgün

Gülgün; Sus lütfen sus daha kokusunu bile içime çekemeden kaybettim onu (aglıyordu)

Orhan şok olmuştu Gülgün ne demek istemişdı

Orhan; Gülgün sen ne diyorsun ne kaybetmesi

Gülgün en sonunda dayanamaz yere çöker. Orhan onu tutar

Orhan; Gülgün tamam sakin

Gülgün; Dokunma bana uzak dur benden istemiyorum seni (aglıyordu)
Bırak beni nolur yoruldum, sıkıldım

Orhan; P-peki az önce dediğin neydi ne kaybetmesi

Gülgün; Onu da anlatayım dur madem yüzleşiyoruz kalmasın içimde hiç bir şey. Sen bi akşam şirketten çok geç geldin saat 1 gibiydi bende seni bekledim konuşmak için erken gel diye konuşacaktım eve geldin ben sadece şunu dedim ya " Nerdesin sen bu saate kadar" dememle bağırmaya başlaman bir olmuştu. İşte bana "Hesap sormayı mı başladın, işlerim vardı geç geldim yeter sıkıldım bu sorularından" gibi şeyler söylemiştin sonra kavgaya başladık biz, sen sonra bahçeye çıktın bende elime ne geçiyorsa alıp yere atıyordum kriz geçiriyordum sonra bi an keskin bir acı hissettim kasıklarımda (ağlar) meğersem kaybediyormuşum onu anlamamıştım, sabah kalktığımda fark ettim gittiğini

Orhan bunu bilmiyordu yıkılmıştı resmen gülgün'ün anlattıklarıyla gözlerinden bir kaç damla yaş düşer.

Orhan; N-ne a-ama benim bundan niye haberim yok