'' အဲ့တယောက်ကစကားကိုမပြောတာနော် ၊ ငါကြည့်နေတာကြာပြီ။ ငါသွားနှုတ်ဆက်တော့လည်း အင်း အဲ ပဲ ''
'' သူကအဲ့လိုပါပဲကွာ ၊ မင်းကအသစ်မလို့သိပ်မသိတာဖြစ်မယ် ''
လွန်ခဲ့တဲ့တပတ်ကမှအလုပ်ဝင်လာတဲ့ အာကာက အလုပ်သမားတွေအကြောင်းသိပ်မသိသေး ။ ထို့ကြောင့် အာကာသွားနှုတ်ဆက်တိုင်း အနည်းငယ်ပြုံးကာ ခေါင်းသာငြိမ့်ပြတတ်သောရထာက အာကာ့အတွက်အထူးအဆန်းဖြစ်နေခဲ့သည်။
ရန်အောင်တို့လို အကြောင်းသိတွေအတွက်ကတော့ ရထာ့ရဲ့သည်လိုပုံကမဆန်း။ လူတွေနဲ့ရောရောနှောနှောမနေတတ်ပေမယ့် ရထာကသူများအကူအညီလိုတိုင်းကူညီဖို့ လက်မနှေးတတ်တာကြောင့် မည်သူကမျှကြည့်မရတာမျိုးမရှိခဲ့။ ပွဲရုံအလုပ်ကလည်း တနေ့တနေ့အားအားနေရသည်ကိုမရှိတာကြောင့် ၊ အနီးကပ်လူတွေကလွဲပြီး လူတိုင်းအကြောင်းလည်းလိုက်မစဥ်းစားနိုင်ကြပါ။
'' ဟေ့ကောင်တွေ ၊ မပြောနဲ့တော့ ဟိုမှာလာနေပြီ ''
ခြံဝင်းထဲဝင်လာတဲ့ ရထာကိုမြင်တော့မှ အာကာတို့အုပ်စု စကားပြောရာမှရပ်လိုက်ကြသည်။ ရထာကတော့ သူ့ထုံးစံအတိုင်း မျက်နှာတည်နဲ့ဝင်လာပြီး မည်သူ့ကိုမျှလည်းပြုံးပြခြင်းမရှိ။ သူ့ကိုကြည့်နေတဲ့မျက်လုံးတွေကို အာရုံစိုက်မိတော့ တချက်ကြည့်ကာ အသိအမှတ်ပြုဟန် ခေါင်းငြိမ့်ပြသည်။
အာကာတို့ကလည်း ပြုံးပြတဲ့သူကပြုံးပြ ၊ ရယ်ပြတဲ့သူကရယ်ပြနဲ့ ယောက်ယက်ခတ်သွားကြသည်။ ရထာကအဲ့လိုလှည့်ကြည့်မယ်ထင်မထားတာကြောင့်လည်း အကုန်လုံးက သူခိုးလူမိသလို ခံစားလိုက်ရပြန်၏ ။
ရထာ အဆောင်ခန်းထဲရောက်တာနဲ့ ရေချိုးဖို့ပြင်ရသည်။အဘွားနာရေးပြီးကထဲက ရထာအိမ်မှာမနေတော့ဘဲ ပွဲရုံကဝန်ထမ်းအများစုနေသည့်အဆောင်ကို ပြောင်းခဲ့တာ နှစ်ပတ်လောက်တောင်ရှိတော့မည် ။ ဘယ်သူနဲ့မှလည်း စကားမှပြောချင်စိတ် ၊ တိုင်ပင်ချင်စိတ်မရှိတာကြောင့် ကိုယ့်ဟာကိုယ် ကိုယ့်အထုတ်ကိုယ်ဆွဲပြီး ဆင်းလာခဲ့၏ ။ ရနောင်းကတော့ မျက်ရည်လေးတစမ်းစမ်းဖြစ်နေပေမယ့် သူ့အကိုစိတ်ကိုသိတော့ တားလည်းမတားရဲရှာ ။ ကျောင်းကိုမကြာခဏလာတွေ့ပါမယ်ဆိုမှ ငြိမ်ကျသွားတဲ့ ကလေးလေးက ရထာ့မျက်နှာကို အနမ်းတွေအများကြီးပေးခဲ့သည်။
STAI LEGGENDO
A Tale of Two Hearts (Temporary Rest)
Narrativa generale𝑨 𝒎𝒆𝒎𝒐𝒓𝒂𝒃𝒍𝒆 𝒕𝒂𝒍𝒆 𝒐𝒇 𝒂 𝒔𝒊𝒎𝒑𝒍𝒆 𝒂𝒏𝒅 𝒓𝒆𝒇𝒓𝒆𝒔𝒉𝒇𝒖𝒍 𝒚𝒐𝒖𝒏𝒈 𝒎𝒂𝒏 𝒂𝒏𝒅 𝒂 𝒔𝒕𝒓𝒐𝒏𝒈 𝒃𝒐𝒚 𝒘𝒉𝒐 𝒊𝒔 𝒔𝒆𝒏𝒔𝒊𝒕𝒊𝒗𝒆𝒍𝒚 𝒄𝒂𝒓𝒓𝒚𝒊𝒏𝒈 𝒉𝒊𝒔 𝒇𝒂𝒎𝒊𝒍𝒚'𝒔 𝒃𝒖𝒓𝒅𝒆𝒏
