Latibule| texting

0.9

"Tüm yeminlerimin katili olacak kadar güzelsin"

⭐⭐⭐⭐

Kim olduğunu bilmediğim, adını bile yeni öğrendiğim, sadece ela gözlü olduğunu bildiğim birisi nasıl telefonu kalbime bastırıp maf olmuş haldeyken bile sırıtmamı sağlıyordu?

Bu ela gözlü yabancı bana bu sene ki kendime verdiğim sözleri bozdurmuştu.

Ben bir daha birini sevmeyecektim.

Hemde bu sene asla olmaz!

Derken galiba fazla büyük konulmuştum.

Şuan tanımadığım bir kişiye karşı sempati besliyordum

Hemde sınav senemde

Bir şans daha

Aşka küsmek için daha çok gençtim hatta daha çocuk bile sayılabilirdim.

Hiçbir şey yaşamamış yaşatmamıştım bir salağın teki sadece bir hafta beni üzdüyse herşeye küsmeye ve ön yargıya gerek yoktu.

Tabii birkaç gün önceki bana sorsanız, şuanki halimi çılgınlık olarak görürdü belkide bu çocukluktu belkide kocaman bir olgunluk.

İki günde düşünce olarak olgunlaşabilirmiydim?

Yada çocuklaşabilirmiydim?

Hiçbir fikrim yoktu ancak tek fikrim bir şansa daha yer olduğuydu belkide binlerce şansa.

Adını öğrenmek beni küçücük bir çocuk gibi sevindirmişti.

Yeni bir kelime öğrenmiş gibi adı aklımdan çıkmıyordu.

Aklımdan  çıkaramıyordum onu.

Belkide istediğim buydu.

Tabikide yarın sınav haftasına giriş yapmamız ve benim son bir tekrara ihtiyacım olması dışında sorun yoktu.

Cerenin eve gelmemesi beni endişelendiriyordu ve yarınki sınava hiç hazır değildi.

Benim kalbim kırılmış olsada kırık kalbimde bir sızı hissettim belkide ona kıyamadım.

Kendime karşı en büyük kırgınlığım beni kıranları kıramamamdı.

Çünkü beni en yakın olduklarım kırıyordu ve ben onlara kıyamıyordum.

Onların bana kıyması ayrı bir acı vericiydi.

Çalışma masama oturduğumda telefonumu son kez kontrol edip kapattım. Ve olabildiğince uzağa koydum.

Önümdeki matematik notlarıma odakladığımda olabildiğince üzeri çizilmekten aşınan kağıda son kez renkli kalemimle çizmeye başladım biraz daha bastırsam kağıt delinebilirdi bu benim hiç hoşuma gitmeyen şeylerdendi.

Son kez okuyup iyice aklıma kazıdığımda hocamızın sınava çalışırken çözmemizde yararlı olduğunu düşündüğü teste geçtim.

Test kısaydı ancak benim çözesim yoktu.

İstesemde istemesemde odaklandım.

Test bittiğinde  kontrol edip yanlışlarıma çalıştım.

Bittiğinde masamdan usulca kalktım sabah ilk ders matematik sınavı olucaktı hemde pazartesiydi. Pazartesi sabahlarını sevdiğim söylenemezdi, hele ki pazartesi birde matematik sınavı olan sabahları hiç sevemiyordum.

Telefonuma gelen birkaç bildirimin arasında dikkatimi sadece Arının ki çekti. Hızlı bir şekilde sohbete girdim.

Arın: Hala sınava mı çalışıyorsun?

Aden: Evet şimdi bitti.

Arın: Sınava çalışman bittiğine göre uyu artık

Aden: Uyuyacağım son kez bildirimlerime bakıyordum.

Aden: Sen çalıştınmı?

Arın: Çalışmaya çalıştımda seni düşünmekten çalışamadım.

Aden: Okadar mı?

Aden: Sabah ilk ders sınav var ne yapacaksın?

Arın: Bilmem belki bir iyilik meleği bana yardım eder

Aden: Bu iyilik meleği kimmiş?

Arın: Çok güzel bir iyilik meleği

Aden: İyi geceler o çok güzel iyilik meleğiyle sana iyi şanslar

Arın: Bir insan nasıl kendi kendini kıskanacak kadar şirin olabilir?

Aden: Tamam atıyorum iltifat aşamasına geçme

Arın: Atta bir an önce uyu biriciğim

Aden: *Fotoğraf *

Aden: Bu sayfaya çalışırsın yani ben buraya çalıştım iyi geceler

Arın: Teşekkürler iyilik meleği :)

Aden: Birşey değil Arın :)

⭐⭐⭐⭐

Selammmm

Bölüm kısa olduuuğğ

Okunmalar az olsada beni mutlu ediyor.

Yorumlarınız alalımm🎀🎀

Oylamayı unutmayalım💫

Teşekkürlerrrr💖