Düşünmeye değmeyeceğini söylerler her zaman. Her zaman insanlar diğer insanlara münzevi bir Budist nasihatlarından bulunur. Benim bazı nasihatlara alerjim var galiba. Araba doğru yola ulaşmak için gidiyordu. Zaman her an yok oluyor. Yok olurken daha bilinçli kişilikler inşa ediyor. Ne bekleyebilirim? Ne isteyebilirim? Nasıl yaşayabilirim? Bu soruların bazılarımızda cevabı yoktur. Bu sorular birçoğumuzun hayatını viran bir eve çevirmiştir. Tanrı soruları yaratmasaydı daha net bir yolun yolcusu olabilirim. Her şey için çok geç. Bir kere girdiysen çıkamıyorsun bu ağırlaştırılmış müebbetten. Düşüncelerimden kurtulmak için radyoyu açtım. Birazdan eski dostun yanında olacaktım. Eskiyen dostluğu yeni bir sözleşmeyle yeniledik. Radyonun haber bülteni karşıma çıktı. Kurtulmak istiyorum bu depresif durumdan. O sırada medya bana - buradan çıkış yok- diyordu. Radyo kanallarını gezerken istediğim bir frekansı bulabildim. Sadece müzik dinlemek istiyorum. Sadece etrafa bakınmak istiyorum. Yitip giden hayatın dalından çürük elmalarımı toplamak ahmakça bir davranıştı. İnsan nedensizce de olsa mutlu olabilmeli. Bir nedeni olmadan gülüp eğlenmeli. Ben mutlu olmamak için nedenler uyduran bir kahin gibiydim. Düşünce dünyamdan çıkıp anın içinde akıp gitmeliydim. Beynim çoktan içeride çıkılmaz bir dünya icat etmişti. Bu radyo kanalında çıkan seslerin eşsiz olduğunu düşünüyorum. Beynim bedenime birkaç dakikalığına müsaade etmişti.
Yorgun fareler
Yorgun fareler
Ah o tamir olmayan kalpler
Yorgun farelere aitlerPeynire ulaşmak için uyandın bir sabah
Fazla düşünme bu sabah asla olmaz akşam
Bir durakta saatlerce beklerler
Hep içlerinde bir burukluk var
Otobüsler gelip götürecekler
Mesai başında kafasının içinde savaşan düşünceler
Apansız kapanmaz yaralar sarar
Amansız bitmeyecek bir yolculuktalar
Ölümün beklediği son duraklarda var
Yorgun fareler her an son duraktalar
Farkında olmadan yaşayanlar
Son durak gelince farkında olacaklar
Artık yolculuk vaktidir fareler
Köyde kalmayacak flüt çalacak adamlar
Artık ne beklenecek bir sabah
Ne de gelmeyecek bir akşam var