#Mr_and_Mrs_අතිපණ්ඩිත_54
කට්ටියත් එක්ක කියව කියවා පඩි නගිද්දි ශෝක්.
"මහන්සියි අප්පා... ටිකක් ඉඳලා යමුකෝ."
ඒ නිත්‍යා.
"දැන්ම?"
නිත්‍යා ළඟින්ම හිටපු නිරාන් අයියා අහන්නේ ඇහිබැමත් උස්සලා.
"ඔව් ඉතින්. දැන්ම කියන්නෙ දැන් හෙන දුරක් ආවනෙ අනේ."
"ආ ගැටලුවක් නෑ ප්‍රශ්නයක් කරගන්න එපා මහන්සියනම්. ඔය අපේ නිරාන් බොසා ඔයාව කරේ තියන් හරි යයි."
යෙනුන් කියද්දි කට්ටියටම හිනා. හැබැයි නිහාර් අයියානම් යෙනුන්ට වෝනින් එකක් දැම්මා.
"හා කට කට."
යෙනුන් දත් සෙට් එකම එළියට දාලා හිනාවුණා විතරයි.
"හැබැයි එතන සීන් එක සැරටම යනවා කොල්ලො ඈ. අපට ළඟදිම පාටි එකක් ගන්න හම්බෙයි වගේ."
ඒ ශේනුක අයියා. නිරාන් අයියා රවද්දි නිත්‍යානම් අනේ නිකන් ඉන්නකෝ ගගා ඇඹරි ඇඹරි හිටියා.
"ඇයි එකක්... අපි ගමුකො දෙකක්..."
යෙනුන් ආයෙම කියවනවා. ඒ අපබ්‍රංශෙනම් මට තේරුන්නෑ.
"දෙකක්?"
ශේනුක අයියා ඇහිබැමිත් රැළි කරන් අහන්නෙ යෙනුන්ගෙන්.
"ඔව්. ඇයි එයා එහෙන් ගොඩ කරන්න යද්දි මෙහෙන් තව සමහරු අත් අල්ලන් එගොඩ කරන්න ගියා නේද?"
ඇහැකුත් ගහලා යෙනුන් අහද්දි ශේනුක අයියගෙ මූණ රත්වුණා. කෙනාර් ඇස් වලින් ඇහුවේ යෙනුන්ගෙන් ඒ මොකක්ද කියලා. යෙනුන් ඇස් වලින්ම ශේනුක අයියට එහාපැත්තෙ හිටපු නුකීරාව පෙන්නුවේ.
"අම්මටසිරි එහෙමත් සීන් එකක්ද?"
පස්සෙ කට්ටිය නිත්‍යාවයි නිරාන් අයියවයි අමතක කරලා නුකීරාවයි ශේනුක අයියවයි බයිට් එකට ගත්තා.
"මිනිස්සුන්ට කතා හදන්නෙපා යකෝ."
ශේනුක අයියා බනිනවා යෙනුන්ට.
"ආ... ඒවා කතා? එතකොට ඔයා අත් අල්ලන් නැග්ගෙ නෑ?"
යෙනුන් අහන්නේ මට නුකීරා දිහා බැලෙද්දි. නුකීරානම් රවාගෙන හිටියේ. එයා කොහොමත් තාම අප්සෙට් මූඩ් ඉන්නේ.
