ZİNCİFRE

4. Bölüm: BİRLİKTE İLK KATLİAM

KEYİFLİ OKUMALAR...

ŞARKILAR

EVGENY GRİNKO - VALSE
GÖKSEL - AŞKIN YALANMIŞ
TOMMEE PROFİTT - ENEMY

Sabahın ilk ışıkları ile gözümü açtım. Dün akşam film biter bitmez Dinçer Bey'e bakmadan odama gelmeyi başarabilmiştim.
Dün gece kendimi yeterince rezil ettim zaten bide onun bana bakışlarını hiç çekemezdim.

Ilık bir duş aldıktan sonra üstümü giydim. Kapımın tıklatılması ile kapıyı açtım. Melodi sırıtarak bana bakıyordu. " Kahvaltıya bekleniyorsunuz " bu şimdi niye sırıtıyordu ki.
" Sana da günaydın Melodi" onunla beraber aşağıya inmeye başladık. Herkes masa da oturmuştu. Melodi koşup Asena'nın yanına oturdu. Masayı süzdüğümde tek boş yer Dinçer Bey'in yanıydı. Kızlara baktığımda sırıtıyorlardı. Anlaşılan bu oturma planı onlara aitti. Dinçer Bey'in soluna geçtim. Sessizce kahvaltımı yapmaya başladım. Gereksiz bir şekilde ortam çok sesizdi. Bu gereksiz sessizliği bölmek için bakışlarımı tabağımdan kaldırmadan " ne zaman harekete geçicez"
" Bu gece yarısı.  toplantıyı kahvaltı dan sonra yaparız " diyen Dinçer bey ile sadece başımı salladım. Dün geceden sonra yüzüne bakamazdım.

Kahvaltıyı topladıktan sonra salona geçtik. Dinçer Bey söze başladı. " Şimdi arkadaşlar 4 Halka bugün aile arasında yemek yiyecek. Şehmuzun evinde yenilecek bu yemek. Baştaki 4 Halka canlı elime geçecek. Onları ben inim inim inleticem. Bartu sniper görevini üstlenicek, birinin biz yaklaştıkça etrafı temizlemesi lazım.  Melodi güvenlik kameralarını kapatıcak. Asena ve Merin Hanım ise içerideki kadın ve çocukları güvenli bir şekilde dışarı çıkarıcak. Tolga ve Yaman içerideki korumaları indirecek " biraz durdu ve korkunç bir sırıtma ile devam etti. " 4 Halka da bende onlar ile özel ilgilenmek istiyorum. "

Hiç kimse ses çıkarmadı sadece onayladı. Ben yine Dinçer Bey'in yüzüne bakmadan " kadın ve çocukları ne yapıcaz" dedim. " Yüzüme bakarsanız cevap veririm Merin Hanım " dediği şeyle yerde ki bakışlarımı yüzüne kaldırdım. Gülümsedi ama gülümseyemedim. Yüzündeki gülümseme kayboldu. " Şehmuzun güvenli bir evi var. Biz dostken giderdik ailesini kadın ve çocukları oraya yerleştiricez onlar ölünce otomotikmen miras eşlerine geçecek kendi başlarının çaresine bakarlar Merin Hanım " başımı onaylarcasına salladım. "Tamam şimdilik bu kadar akşam 10 da harekete geçicez " dediğinde herkes ayağa kalktı. " Ay o zaman ben alışverişe çıkayım " diye şakıdı Asena.
" Ne için alışverişe çıkıyorsun " diye sordu Yaman. Asena gerçekten bu soruyu soruyor musun dercesine ayıpladı bakışları ile Yamanı.
" E canım akşam operasyon var kıyafet almam lazım " herkes sen iflah olmazsın bakışı attı. Salondan birere birer ayrıldılar. Bende tam gidiyordum ki kolumun tutulması ile durdum. Yavaşca elimi tutana baktım. " Neden yüzüme bakmıyorsunuz Merin Hanım " afalladım. Mahçup bir şekilde " yok öyle birşey Dinçer Bey " dedim acelece. Kolumu bıraktı " Sen öyle diyorsan " dedi ve gitti. Gözlerinden inanmadığı belliydi ama üstelemedi. Herkes kendi halinde bir yerlere dağıldı. Bende çantamı alarak dışarıya çıktım. Arabama bindikten sonra deniz kıyısına sürdüm. Bir buçuk saat süren yoldan sonra istediğim yere varmıştım. Arabadan indikten sonra kayalıklara doğru yürüdüm büyük bir kayalığın üstüne oturduktan sonra gözlerimi uçsuz bucaksız denize diktim. Neler yaşamıştım. Neler eksildi benden. Neler ile başa çıktım. Neler feda ettim.

Kimler benden gitti.
Dönmemek üzere ne vedalar edildi. Affedilemeyecek yaralar açıldı kalpte. Sırtımda ki bıçaklar ağırlık yapıyordu artık. Dayanabilirim sandım. Dayandım da ama artık bazı şeyler ağır gelmeye başladı. Kimseye ihtiyacım yok yalnız da yapabilirim ama insan arada saçı okşansın istiyor. Gülüşü sevilsin istiyor. Değerli hissetmek istiyor. Birinin zaafı, birinin iyiksi olmak istiyor.