(10)

155 31 2
                                    

Hi!

Nasılsınız yavrularım, hep iyi olun

İyi okumalar

____________

Ertesi gün Seungmin benden izin alarak evine gidip,bir kaç eşya alması gerektiğini söylemişti. Ben ise izin vermiştim çünkü onu sadece burada kalması için sıkamazdım. Onu zaten şirkete gideceğim için bırakacağımı söylemiştim o da burada taksi aramak istemediği için kabul etmişti. Şimdi ise hazırlanıyordu.


Seung üzerine beyaz gömlek almış, üstüneyse siyah kapüşonsüz sweat,altınaysa siyah pantolon giyinmişti. Aynanın önüne geçerek saçlarını taramış, yüzünde olan bir kaç beni kapatıcıyla kapatmıştı. Beni yüzünden bazıları onun yakışıklı olmadığını söyleyerek zorbaladığı için psikolojisi daha da bozulmuştu. Küçükken sevdiği benlerini artık görmek bile istemez hale gelmişti.

O yüzden etrafındakiler bunu fark etsin istemiyordu. Gözü yine masasındaki geçen de sürdüğü şeftalili dudak nemlendiricisine gitmişti. Sürüp sürme derken sonunda eline alarak hemen hızlıca sürmüş, geri bırakarak odasından Chan'ın aldığı telefonunu cebine koyarak çıkmıştı.

Chan'ın evde olmadığını görmüştü. Arabada beklediğini anladığı gibi ayakkabılarını giyerek çıkmıştı iki katlı evden. Arabaya binmiş, Chan'a dönmüştü. Siyah takımıyla oldukça dikkat çekiciydi yine. Chan da ona iltifat etmeden önce süzmüş, yine güzelsin diyerek arabayı çalıştırmıştı. Seungmin kısıkça "Teşekkürler."diyerek yüzünü dışarıya çevirerek pencereyi açmıştı.

Hava kapalıydı ama güneş ufaktan kendini belli ediyordu. Seungmin anlık neden ceket götürmediğini düşündü. Unutmuştu işte. Daha önceden evde Chan'a tarif ettiği yolun yarısını tamamlamışlardı ki Chan konuşmaya başladı. "Ne zaman seni alayım?"

Seungmin düşündü bir süre, aklına evde babasının olucağı geldiğinde gerilmeden edemedi. Yine mi azarlayıp vuracaktı ona? İstemedi... Chan'a söylemeyi istemedi... " Ben bir süre kalırım orada,seni ararım."

Chan kafasını sallayarak önüne dönmüştü. Bir süre sonra evine varmışlardı. Seungmin arabadan ineceği sırada, "İstersen araya bilirsin sıkılırsan."demişti Chan. " Tamam, teşekkürler. " diyerek eve ilerlemişti. Evin kapısı açıktı, galiba babası yine içmişti. Derin nefes almıştı.

Chan çoktan gitmişti.Eve girdiğinde babasının koltukta uyukladığını gördüğünde korkusu biraz olsa da gitmişti ama hala uyanık olduğundan şüpheleniyor, uyanmasını da istemiyordu. Sakin ve sessiz adımlarla odasına ilerlemiş, hızla çantasını hazırlamaya odaklanmıştı.

İlk önce kıyafetten başlamıştı. En çok kullandığı tişörtlerini, sweatshirtlerini, bol olan pantolonlarını almıştı her be kadar Chan ona yenilerini aldırsa da. Daha sonra masasına ilerlemiş, kar küresi koleksiyonundan bir tanesini almış, iki üç kitap yerleştirmiş, takıları çok sevdiği için bir kaç tane de takı almıştı. En son ise dudak nemlendiricisi ve kapatıcı alıp çantasına koyarak odadan çıkmıştı.

Ama tam karşısında ona sinirle bakan babasını beklemiyordu...

_______________

10.Bölümümüz hayırlı olsun.

Nokta atışı yaptım, zaten okulum tatil.

Burada bitmedi shjsjhh
Oy vermeyi unutmayıınn

Hoşçakalın.

I Am Always With You •Chanmin°Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin