Harabenin Yıkımı~Geçmiş/1

2K 93 51
                                    

Kurgumun başlangıç tarihi-01

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Kurgumun başlangıç tarihi-01.04.2024

Lütfen oylayıp, yorum yapmayı unutmayın sevgilerle Livmoren~🪻

Servin Amber Akkoç, Akkoç ailesi tarafından, bir yetimhaneden evlat edinilir. Abisi Resul Akkoç tarafından çok sevilmektedir. Gelin biraz geçmişe göz atalım.

Yıl bin dokuz yüz seksen dokuz, tarih Ocak ayının on altısını gösterirken, Yasemin Akkoç sonunda Akkoç ailesi için bir varis doğurmuştu. Resul Akkoç, aileye ait şirketin ve tüm mal-varlığın tek varisi.

Yıl iki bin üç-te Akkoç ailesi tam yirmi yıldır bağış yaptıkları yetimhaneyi ziyarete giderler. Bu ziyarette ilk defa Resul de vardı. Resul, o gün küçük Servini ilk defa görmüştü.

Tüm çocuklar oyuncaklarını almış ve gitmişlerdi. Servinse yetimhanenin merdivenlerinde oturmuştu. Anne ve babası müdire Berna hanımla yetimhaneyi gezip, sorunlar hakkında bilgi alırken, Resul sevimli bir tavşan oyuncağıyla beraber, Servinin yanına gider ve oturur. Servin önündeki tavşanı gördüğünde, sağına bakar ve Resulu görür. " Neden ağladın , küçük kız kardeş? ". " Ben senin kardeşin değilim, ağlamadım da, ayrıca küçükte değilim ". Resul, Servinin bağırmasını umursamadan, tavşanı sallayarak " al senin için " dedi.

" Ben oyuncak sevmem " dedi dolu gözlerle. " Ama her çocuk oyuncakları sever ". " Ben sevmiyorum ". " Hiç mi sevdiğin oyuncak yok? ". " Ben sadece askerleri severim " dedi küçük kız, tutamadığı göz yaşlarıyla birlikte. Resul küçük yaşta, ilk defa birine üzülmüştü. Neden ağlıyorsun dediğinde, Servin hemen söze atladı. Kocaman gözleriyle, ona bakarak " biliyormusun, benim babam askerdi " dedi. " Şimdi diyil mi? ". Küçük kız, titreyen sesiyle birlikte, " hayır asker diyil, benim babam artık Şehit ". Resul bir anda, küçük kıza sarıldı. " Üzülme, ben sana asker oyuncağı da getiririm, ama şimdi bu tavşanı al, beni hatırlarsın ".

Bir-birlerinden ayrıldıklarında, Servin tavşan oyuncağını aldı, " teşekkür ederim ". Yasemin hanım, müdire Berna hanımın odasından çıkınca, hemen oğlu Resulun yanına koştu ve kolundan çekiştirerek merdivenlerden kaldırdı. " Ne yapıyorsun oğlum, merdivenlerde oturulurmu hiç, mikrop kapacakksın " dedi. Bu sırada Aslan bey de, karısının ve oğlunun yanına gelmiş ve artık gitmeleri gerektiğini söylemişti. Aile merdivenlerden inerken, Resul arkasına dönmüş, Servine el sallamıştı. Yasemin hanım da oğlunun baktığı tarafa dönmüş, Servine kısa bir bakış atmıştı. Berna hanım Servinin yanına gelmiş, hadi uyumaya gidelim diyerek, küçük kızın minik elini tutmuştu.

Neredeyse tüm yetimhaneyle, Berna hanım kendi ilgileniyordu. Kırklı yaşlarında yalnız bir kadındı. Tüm zamanını, çocuklara ayırıyordu. Servin çok hassas bir çocuktu. Tam bir aydır buradaydı, ama yüzü hiç gülmez, kimseyle de konuşmazdı. Bu yüzden, müdire hanım tüm hassas çocuklara yaptığı gibi, Servinle daha çok ilgileniyordu.

Harabenin YıkımıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin